De Loodgieter

Drie jaar geleden hebben we verbouwd. Niet zelf geklust, maar een architect en een aannemer in de hand genomen die snel en vakkundig dit tot een goed resultaat brachten. Op één ding na: de werkzaamheden van de loodgieter. De architect had al bij de aanneming bedenkingen. De aannemer wilde persé met een bepaalde loodgieter in zee gaan.

Dit loodgietersbedrijf doet vaak zaken voor deze aannemer en dit bedrijf kan zowel dakdekken, verwarming aanleggen en riolering verzorgen. Het betreft een groot bedrijf dat voornamelijk werkt in forse bouwprojecten. Tijdens de verbouwing bleek bij de aanleg van de verwarming deze al op vier plaatsen te lekken. Gelukkig nog voordat alles binnen stond. De nieuwe vloer moest opengehakt worden omdat er ook ondergronds een lek was. De gas-open-haard was blijkbaar iets nieuws voor ze, want het duurde een eeuwigheid voordat deze uiteindelijk een knapperig houtvuur kon imiteren. Na enkele lekkages van zowel het dak als de afvoer blijft er nu altijd een laag van zo’n 10 cm water op het dak staan. Volgens sommigen niet erg, maar moet je een keertje op het dak om de ramen te zemen of het gevallen blad te verwijderen, dan moeten de lieslaarzen uit de kast om je door deze halve kuub water naar de ramen te begeven. We overwegen een roeiboot op ons dak te plaatsen. En dan de service. Nadat de handel was aangesloten konden we ons abonneren op een service-contract waarbij het bedrijf ons jaarlijks bezoekt voor een kleine twee meier per jaar om na een ruim half uur later weer voor een jaar uit het zicht te verdwijnen; ons achterlatend met al sinds de verbouwing reutelende verwarming in het niet-verbouwde gedeelte van het huis en inmiddels al tweemaal een tussentijdse forse reparatie aan het verwarmingstoestel. Naar de gas-open-haard die ook in het contract betrokken is heeft de monteur nog nooit omgekeken. Een service-afspraak maken is ook een ramp.

Mijn vrouw en ik werken beiden 40 uur per week, maar op maandag werkt mijn vrouw vanaf thuis. We proberen dan ook altijd dergelijke afspraken op maandag te regelen. Dat is nog nooit gelukt met die loodgieter. Bel ik op om te vragen of we een afspraak kunnen maken voor een onderhoudsbeurt, krijg ik te horen dat men nog wel zal terugbellen. Vervolgens hoor ik niets meer, totdat op een woensdag twee kaartjes van de loodgieter in de bus liggen. Eén met de post waarop staat dat de loodgieter op woensdag na de middag langs komt en een kaartje van de loodgieter zelf dat hij ons niet heeft aangetroffen… Nou ja…en dit was al de zoveelste keer dat dit voorkwam. Uiteindelijk heb ik met het hoofdkantoor een deal kunnen sluiten dat ze op vrijdag om 7.45 uur langs zouden komen. Ik had nogal haast, omdat één van de design-radiatoren inmiddels flink van binnenuit begon te roesten en ik toch wilde voorkomen dat de radiator zou openbarsten en heel het huis onder water zou komen. Mijns inziens mag zoiets niet gebeuren en is er sprake van een garantiekwestie, hoewel de roestplek uitgerekend zit op één van de vier lekkageplekken van tijdens de bouw. Om 8.20 kwam de monteur langs, waardoor wij beiden bijna een uur te laat op ons werk kwamen. Nadat hij het onderhoud had verricht en de bewuste radiator gecontroleerd, deelde hij ons mede dat wij het kantoor in Oosterhout moesten bellen om dit verder af te handelen. Ik dacht nog aan mijn studie waarbij er op gehamerd werd dat bij klantgerichte bedrijfsprocessen de leverancier de klant centraal moest stellen en zeker het initiatief zou moeten nemen.

Ik belde dus naar Oosterhout. Oosterhout wist van niks. Nee, u moet het hoofdkantoor bellen. Ik bellen naar het hoofdkantoor. Wàt, heeft die monteur niet gezegd hoe dit afgewerkt gaat worden? Nee mevrouw, er werd mij verstaan gegeven dat ik Oosterhout moest bellen. In Oosterhout verwezen ze me naar u. De mevrouw verontschuldigde zich binnensmonds en zei dat ze me zou terugbellen. Ik heb me nog mijn nummer gegeven… Sindsdien woon ik op een tijdbom, waar elk moment een paar honderd liter diepzwart water ons parket van bijna 250 gulden per vierkante meter kan gaan bederven. Ik denk toch dat het tijd wordt om de aannemer te bellen. Tenslotte ben ik met hem destijds in zee gegaan. Of zal ik gelijk de consumentenbond maar inlichten, of de rechtsbijstandsverzekering, waar ik ook al jarenlang een paar honderd gulden voor betaal en die nog niets voor me hebben betekend? Ik twijfel nog….maar maandag gaat er iets gebeuren.
KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht