Ik ben geen echte voetbalfan, en heb al helemaal geen hekel aan buitenlanders. Maar waar ik me met name aan erger zijn de grote voetbalclubs. Vroeger had je ploegen als Ajax en Feyenoord met jongens uit de buurten zoals de Pijp, Noord en Zuid in de basis. Tegenwoordig is het big-business.
De huidige spelers uit de buurten van onze grote steden zijn niet goed genoeg meer. De nieuwe voetballers komen uit verre landen, hebben wat achtergrond betreft geen enkele binding met de club, spreken onze taal niet en de supporters zijn geen lid van een vereniging, maar hebben aandelen in een BV. Geen enkel sprankje culturele binding meer. Wanneer een arme asielzoeker uit een ver land verjaagd van huis en haard zich bij het COA meldt om een veilig heenkomen in ons land te vinden, dan mag hij blij zijn dat hij een verblijfsvergunning voor een paar maanden krijgt. Maar wanneer je van heel ver komt en binnen twee uur rondom de Kilimanjaro kan rennen dan heb je een toekomst in Nederland. Voor vele miljoenen worden de armzalige aandeelhouders annex supporters bedonderd, met atletische donkere lieden uit verre oorden. Zij hoeven zich niet te melden bij het COA en hoeven al helemaal niet bang te zijn dat ze geen verblijfsvergunning krijgen. Niet dat het voetbal er iets mee opschiet hoor. Jack van Gelder en Harry Vermeegen hebben de cursus Swahili met glans doorlopen en spreken de onuitsprekelijke namen uit alsof het Janssen of Pietersen is. En waarvoor? Het voetbal verloedert, de fans zijn gefrustreerd, de onuitsprekelijken presteren niets. Toen de jongens nog gewoon uit de sloppen van de Nederlandse steden kwamen werden Nederlandse clubs Europees en Wereldkampioen. Nu mogen we blij zijn dat we de eerste ronde van de Champions League overleven. Door de grote belangen ontstaan er schandalen en veel onrust in de catacomben en de culturele verbondenheid was volgens mij het belangrijkste goed waardoor de clubs ooit zo goed presteerden. Een continu van de kou rillende Braziliaan schopt in ons natte koude kikkerland nog geen deuk in een pak boter. Waar zijn de tijden van voor het “Bosveld-“arrest waarbij maximaal drie buitenlanders mochten worden opgesteld. Door een in mijn ogen geheel verkeerd uitgelegde anti-discriminatiemaatregel zitten supporters wekelijks naar een stel vreemden te kijken, die enkel en alleen voor het geld in de wei staan en de naam van de club waarvoor ze uitkomen niet eens kunnen uitspreken, laat staan onthouden. Voetbal is een strijd en hoewel ik ook al tegen agressie ben vind ik dat er binnen een spel best competitie mag zijn. Maar waar gaat voetbal nu over? Club A met 150 miljoen aandelen verspreid over de halve wereld met een Engelse trainer en zeven verschillende nationaliteiten binnen de lijnen speelt tegen club B met misschien wel 200 miljoen aandelen en 10 verschillende nationaliteiten onder de leden. Waarmee zijn ze verbonden? Niet met de stad, niet met de club en zelfs niet met de supporters. Het is één groot leeg blik. Ik ben inmiddels opgehouden met naar clubvoetbal te kijken. Misschien dat ik om mijn culturele verbondenheid te tonen eens naar een wedstrijd van het derde van Olympia ga kijken om echte Dongense voetballers aan de gang te zien in een regionale derby. Hoewel? Ik heb gehoord dat er pas iemand is binnengehaald uit Waspik om de voorhoede te versterken. Begint het hier nu ook al??