De Amerikaanse verkiezingen

Met verbazing volg ik de eerste schermutselingen in de strijd om het presidentschap van America. Wordt dit land gezien als het toonbeeld van de moderne samenleving, ik merk hier in deze campagnes niets van. Wat een geldverslindende retro-nepzooi is dit. Vooral de Grand Old Party, met onze heer Bush als boegbeeld van zijn conservatieve republikeinse partij laat je wanen alsof je in begin jaren vijftig bent. In zijn campagne roepen hij en zijn ‘first lady” Laura een enorme spruitjeslucht op.
De dame is eigenlijk een beetje te dom en gaat vanaf januari 2001 koekjes bakken in het Witte Huis, terwijl de replica van zijn ouwe heer wel even de grote baas gaat uithangen. Het koekjesbakken gaat onder het mom van terugbrengen van de echte normen en waarden in huis en de vrouw dus waar ze hoort: aan het aanrecht. Als ik vrouw zou zijn zou ik één ding weten. Bij mij geen Bush in het Witte Huis. Na 40 jaar strijd loop je het risico zo weer terug gestopt te worden in de sleur van een zorgrol met uitsluitend dienstbaarheid en respect voor de man, kortom een moderne slavin. Jammer genoeg zijn de Amerikanen de wat houterige, overspelige en toch wat klungelige Clinton meer dan beu, dus die Gore, met een uitstraling van een natte dweil zal het ook wel niet redden. De vrouwen hebben dus pech. Het gekke is dat ik het nooit op heb gehad met de republikeinen. Ik weet niet exact waarom maar fatsoenrakkers en Clu Clux Clan-leden zullen zeker geen sympathie hebben voor de Democraten, hetgeen mij dan weer genoeg zegt. Hoe kan in zo’n land nu toch in deze tijd van high-tech, multimedia etc. zo’n behoudende campagne gevoerd worden? Ze gaan zelfs tijdens zo’n verkiezingsbijeenkomst volksliedjes zingen. Dan trekken bij mij toch mijn tenen samen.

In een flits komen marcherende mannen, de holocaust, ontploffende bommen en vluchtende mensen bij mij binnen. Het nationale gevoel moet aangewakkerd worden met conservatisme. Weg met arbortus, leve de doodstraf. Weg ook met enige vorm van nivellering van inkomens en armoedebestrijding. Het is booming-business in Amerika, maar iedereen zal toch zijn eigen broek moeten ophouden. Heb meelij met de minder bedeelden en kanslozen in het rijk van Bush. En wie zal het slachtoffer worden van de grootheidswaanzin van zo’n machtige staat. Rollen ze Irak op of gaan ze echt iets doen in Joegoslavië. Ik moet er niet aan denken.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht