Deze week treurt Dongen. Het is al lang geleden dat ik me kan herinneren dat de bevolking enigszins massaal, met aan het hoofd René Roovers, de straten op ging en actie ging voeren. Een mooie 65-jarige treurwilg moest wijken voor een bushalte; een droevige geschiedenis.
De boom, die sinds enkele jaren als enig overgeblevene, de vijvers aan de Mgr Schaepmanlaan sierde, is niet meer. In een onbewaakt ogenblik heeft de gemeente op slinkse wijze in één uur korte metten gemaakt met de statige boom. De boom hield Dongen wel bezig. De actievoerders hielden elke automobilist aan en vroegen de chauffeurs om een handtekening voor het behoud van de boom. Al enkele maanden was duidelijk dat de boom gewoon gerooid zou worden, ondanks het gemok van het volk. Een vrij rigide standpunt wanneer je bedenkt dat het gaat om het plaatsen van een bushokje en de boom inderdaad een markant sieraad was aan de kale oevers van de vijvers. De betreffende wethouder, Christje van Wanrooij heeft hier ook een behoorlijk eigen belang in. Eén van de alternatieven was namelijk dat dit bushokje pal voor zijn eigen woning kwam te liggen. Dat dus never nooit. Vandaar dat het een aantal Dongenaren alleen al daarom het in het verkeerde keelgat geschoten is. Natuurlijk komt er voor de boom een nieuw exemplaar terug, maar dat uitgerekend de VVD-wethouder dit doordrukt, zonder rekening te houden met de wensen van- denk ik toch wel- de meerderheid van de bevolking, is koren op de politieke molen van de SP en met veel geschreeuw voerden zij oppositie, terwijl de kapvergunning inmiddels al lang was verleend. René Roovers in de rol van Don Quichotte. Ook geen staaltje van sterk bestuur van de gemeente en na de paal van de Paul van Ostayenstraat is dit in korte tijd het tweede incident waarin de gemeente schuttert. Hier zie je ook dat democratie vaak haaks staat op de publieke opinie. Ondanks het feit dat de verdedigers van de kapvergunning numeriek in de meerderheid zijn in de raad, is toch de meerderheid van de bevolking van Dongen van mening dat men dit niet had mogen doen. Vaak gaat het om infrastructurele kwesties als verkeersmaatregelen en planologie waarover de verschillen van mening ontstaan met de man in de straat. De gemeente laat zich voorlichten door externe bureaus en vergeten de mening van de bewoners hierin te betrekken. Dit zet kwaad bloed en ook de burgemeester kan dan alleen nog stamelen dat hij geen commentaar heeft wanneer de bevolking zich tegen het gezag keert. Nee, het vellen van de boom is een duidelijk voorbeeld van achterkamertjespolitiek en daarvan heeft de Dongenaar meer dan genoeg van. Maar ja, het ligt aan het stemgedrag van de Dongenaar zelf. Typisch is dat alle oppositiepartijen, dus zowel de PvdA, D’66 als de SP de boom een kans wilde geven. Als we kunnen vermijden dat het confessioneel gekonkel, waar we landelijk al zo’n beetje vanaf zijn ook nog op het platteland kunnen verstommen, dan krijgen we als bevolking misschien nog wel inspraak. Je m’aintiendrai
Laatst geupdate op ( zondag 18 maart 2007 )