Ik kom net terug van een vakantie uit Ierland. Een mooi, groen land waar veel muziek wordt gemaakt, maar ondanks de modernisering toch nog voor bijna 30% van zijn economie afhankelijk is van de landbouw. In Engeland – en nu ook al in Frankrijk – is mond- en klauwzeer geconstateerd bij beesten.
Dit levert direct paniek op in heel Europa want deze dierziekte is hoogst besmettelijk. In Ierland gingen ze zelfs zover dat wanneer je ergens naar binnen wilde, je schoenen moest vegen op gedesinfecteerde matten en wanneer je de country-side in wilde gaan je alleen op de hoofdweg mocht blijven. Je zou toch een echte natuurliefhebber zijn willen gaan wandelen in de country-side. Vergeet het maar. Overal hingen borden met “Keep Out”, vanwege “Foot & Mouth”. Gelukkig was er het seizoen nog niet zo naar om te gaan wandelen. Niemand weet exact hoe de besmetting wordt overgebracht, maar de landbouwministers willen hun politieke vingers niet branden en nemen daardoor strenge maatregelen. Hier in Nederland zijn ze (nog) niet zo gek, maar hier gebeuren toch ook rare dingen. Een maand geleden vertelde ik nog in dit praatje dat door de BSE-besmetting enorm veel koeien geslacht werden en achteraf gecontroleerd werden. De kranten stonden er vol van: er waren te weinig koelhuis-vierkante meters beschikbaar en er zou een vleesberg ontstaan. Wat schertst mijn verbazing wanneer er nu gedreigd wordt dat er een rundvleestekort ontstaat omdat er een algeheel vervoersverbod is afgekondigd. Tevens wordt verteld dat ‘dood’ vlees wel vervoerd mag worden. In mijn ogen is één en één twee, dus ik zou zeggen: open de deuren van de uitpuilende vrieshuizen en verspreid het vlees. Gelijk korte metten met de vleesberg. Niemand komt op dat idee en de reden is eigenlijk al net zo vanzelfsprekend als altijd. De prijs moet omhoog. Nartuurlijk ontstaat er een pseudo-tekort en vervolgens gaan de koelhuizen open. Het aangeboden vlees gaat onder het mom van schaarste voor woekerprijzen naar onze sudderlappende medemens. Op deze wijze worden de extra kosten die gemaakt zijn (overwerk etc.) tijdens het slachten van de BSE-koeien weer aardig gecompenseerd over de rug van de consument. En ondertussen maar hopen dat wij hier geen mond- en klauwzeer krijgen. Tot mijn grote verbazing blijken er al decennia lang goede preventieve middelen te zijn tegen mond- en klauwzeer, maar tien jaar geleden heeft Europa besloten om maar niet meer in te enten. Het vlees wordt daarmee namelijk een dubbeltje per kilo duurder. Reden temeer dus om de hele veestapel maar op het spel te zetten. Ik ben geen econoom, maar ik denk toch dat menige bestuurder nu zijn haren uit zijn hoofd trekt. Het blijkt namelijk niet mogelijk om in te enten wanneer de ziekte zich eenmaal aan het verspreiden is, aangezien de ingeënte dieren aanvankelijk dezelfde symptomen vertonen dan de zieke dieren. Met al deze enge ziektes twijfelen hoe langer hoe meer mensen aan de kwaliteit van de voedselketen en zullen wellicht nog vegetariër worden. Ik denk dat ik morgen toch maar weer eens een biefstukje ga bakken….misschien wel de laatste.