Sigaar uit eigen doos

Twee weken geleden heb ik via deze column een brief naar de heer Stekelenburg gestuurd. Ik wist niet dat dit zo snel effect kon hebben. Zitten we jaren te wachten op een fatsoenlijke verbinding tussen Dongen en Tilburg; schrijf ik eens een keer een brief, en prompt is er op hoog politiek niveau overleg tussen Dongen en Tilburg.

Het begon allemaal met een vermeende ruzie die er zou zijn tussen Dongen en Tilburg over de uitbreiding van de Vossenberg. Niet dat Dongen daar zelf mee kwam; nee, een aantal bedreigde Dongense bewoners hebben via de pers hun mond geroerd en aangegeven dat ze wel erg veel last zouden krijgen wanneer er een weg door de voortuin kwam. Wat blijkt: Tilburg heeft aan de Reeshofzijde een geluidswal gepland maar aan de kant van onze, inmiddels geheel geïsoleerde, Dongenaren helemaal niets. Het gevolg is dat ik, die ook een beetje aan die kant woon, in de zomer naast het gekras van de kraaien ook kan genieten van het op afstand razende verkeer van Tilburg. En met het steeds drukker wordende verkeer begint dus nu eindelijk Dongen eens te protesteren. Twee wethouders uit Dongen zijn naar Tilburg getogen om te gaan praten met hun collega’s met o.a. de vraag hoe Tilburg tegen de afhandeling van al dat verkeersaanbod aankeek. Want tenslotte waren ook de Dongense bedrijven van industrieterrein de Wildert al bijna genoodzaakt de daar geproduceerde frisdrank zelf op te drinken bij gebrek aan mogelijkheden om het fabrieksterrein te verlaten. Want inmiddels zijn ook de Vierbunderweg en de Westerlaan als ontsluitingswegen van en naar de A27 volledig dichtgeslibd. De Tilburgers hadden een goed idee. Ja, die ontsluitingsweg die had er inderdaad al moeten zijn, maar de hogere overheden schieten niet af met geld. Het gevolg is dat de moderne industriestad wel veel grond weggeeft aan de logistieke bedrijven, maar deze met een belabberde infrastructuur opschepen. Dat is eigenlijk wel erg. “Weet je wat we doen meneer van Velthoven en van Wanrooij. Als die bedrijven het toch zo belangrijk vinden dat ze hun panden kunnen bereiken, dan laten we ze toch gewoon zelf dokken voor die wegen. Wij hebben er tenslotte toch niet om gevraagd dat ze allemaal met vrachtauto’s daar willen komen?” De beide Dongense wethouders vielen van hun stoel van verbazing: wat een eenvoudig en effectief plan, daar moet je toch wel voor uit de grote stad komen om zo iets te bedenken. “Oh, heren Dongense wethouders; er is nog wel iets. Uw bedrijven uit Dongen moeten daar natuurlijk ook aan meebetalen. Tenslotte rijden hun auto’s ook over onze Tilburgse grond.” Genereus geven de beide Dongen politici hun collega’s direct gelijk. Uiteraard, uiteraard. Het is tenslotte makkelijk praten wanneer de oplossing jou zelf niets kost. Toen ze dit verder uit gingen werken werd tussen neus en lippen vermeld door de Tilburgse linkmiechels dat ze bij de verkoop van de grond aan de Vossenbergse bedrijven dit al hadden doorberekend in de grondprijs zodat deze bedrijven nu niets extra’s hoefden te betalen. De Dongense bedrijven daarentegen moeten wel diep in de buidel tasten. Nou ja zeg. Dus eigenlijk is er al lang een besteedbaar budget om in ieder geval te beginnen, wordt er onder het mom van dat er nog geld van Den Haag moet komen gewoon niets gedaan en laat vervolgens Tilburg het van de goodwill van de Dongense bedrijven afhangen om te starten met de aanleg van deze weg. En dan zijn onze wethouders nog blij ook! En hoe zit het dan met die geluidswal? En zijn die Dongense bedrijven wel bereid dit te betalen (25 miljoen dus)? Ik betwijfel of dit de zaak versnelt. Ik heb eerder de indruk dat Tilburg nu een financier denkt te hebben gevonden die hun problemen oplost. Proestend en vingerwijzend van ongeloof zijn de heren Tilburgse wethouders nu bezig de champagneflessen aan het ontkurken. Proost! Op de Dongense miljoenen.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE ERGERNIS TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht