In 1928 heeft het plaatsgevonden. Het dak van de oude Laurentiuskerk – de protestante kerk aan de Kerkstraat – stortte tijdens een storm in door slecht onderhoud. En nu, bijna 75 jaar later heeft het middenschip nog steeds geen dak boven het hoofd. De ruïne ligt verscholen achter gesloten dikke deuren en af en toe zijn er gelegenheden om binnen de ruïne te komen.
Zo organiseerde “De Kunstkliek” een aantal jaren geleden een zeer indrukwekkende manifestatie waarbij deze kerk centraal stond. Ondanks het feit dat er niks gebeurt is er toch een behoorlijke competentiestrijd rond deze kerk.Zo is de kerk in handen gevallen in 1974 van Stichting de Oude kerk, en eerlijk ik hoorde gisteren pas voor het eerst van deze stichting. De stichting ijvert voor restauratie van het middenschip en wil dat door monumentenzorg laten betalen. Deze halen echter hun schouders op, aangezien de kerk niet bepaald een bijzondere verschijning is en eenmaal gerestaureerd weer enorm veel geld vergt aan onderhoud. Bovendien is er geen bestemming voor het middenschip, want de geuzen zijn destijds niet zover Brabant in getogen dat dit zou leiden tot volle van oorsprong katholieke kruisbasilieken. Dat ziet de protestante gemeenschap ook wel in en deze hebben dan ook voorgesteld om niet tot restauratie, maar tot conservatie over te gaan. Een verstandig besluit. Een mooie ruïne heeft zeker zoveel aantrekkingskracht en biedt vanwege de ligging en wanneer een beetje leuk aangekleed, tal van mogelijkheden voor muziek, kunst en theater. Dan moet je niet door metershoge brandnetels en andere woekerplanten waden eer je iets ziet, maar wordt het middenschip voorzien van een prachtig gazon of eventueel toneel. Kijk maar eens naar Engeland. Daar hebben ze op vele plaatsen kerkruïnes op de meest fraaie wijze geconserveerd. Maar hoe nu verder. De stichting heeft zelf geen geld, is wel de eigenaar en wacht op monumentenzorg op restauratie. Dat geld komt er nooit. Het idee van de protestante gemeenschap staat mij wel aan. We krijgen dan in Dongen een unieke locatie en het opent perspectieven om culturele activiteiten op te starten en wordt daarmee een leuke trekpleister. Wellicht is er voor een veel minder kostbare conservering wel geld te vinden. Bovendien kan Dongen of de Dongense gemeenschap daar best wel wat aan bijdragen. Gebeurt er niets, dan moeten we misschien wel weer een storm afwachten en is alleen puinruimen nog nodig.