Ja, die Willem-Alexander heeft weer dom gedaan. In plaats van tegen Paul Witteman te zeggen dat hij onderhand eens op moet houden over zijn aanstaande schoonpa, omdat daar al genoeg over gezegd is, gaat die oen daar toch weer op in. Hij schoffeert daarmee professor Baud door te zeggen dat het resultaat van zijn onderzoek ‘een’ mening is.
Dan krijg je dus de hele pers over je heen. En eigenlijk is het wel aandoenlijk. Hij beschermt met deze uitspraak wel zijn toekomstige vrouw. Máxima zal haar ogen best wel sluiten voor de misstanden die tijdens het Videla-regime hebben plaatsgevonden en waarvan haar vader weet had, anders kan ze niet meer met haar vader en wellicht ook niet meer met haarzelf in het reine komen. Gezien de hechte familieband zal ze dat nooit willen inzien. En het is ook niet zo chique ten opzichte van Máxima als Willem-Alexander ronduit zou toegeven dat Baud gelijk heeft. Dat is een klap in haar gezicht. Hij kiest dus bewust voor haar, terwijl hij ook gewoon zijn mond had kunnen houden zonder gezichtsverlies te leiden ten opzichte van haar. Bovendien geeft hij ronduit toe dat de keuze voor zijn vrouw belangrijker is dan de troon. Ook aandoenlijk, maar niet echt realistisch. Daarmee legt hij wel een bom onder het koningshuis. Als iedere troonopvolger voor de eerste de beste verliefdheid zijn bijna 35-jarige voorbereiding op het koningsambt op de tocht zet, vraag ik me toch sterk af of hij eigenlijk wel wil. Ziet hij dit koningschap dan gewoon als een baantje? Als dat zo is, zal hij de laatste koning zijn. Het koningshuis is eigenlijk toch alleen het decorum, waar voor zwijmelende privé-, story- en weekendlezers zich aan kunnen vergapen. Als het meer voorstelt dan moeten we gaan uitkijken. En nu is er het gedoe met pater Braun bijgekomen. Die man komt een gebedje in het Spaans voorlezen tijdens het huwelijk. Deze man, die ten tijde van het Videla-regime in een katholiek blad publiceerde en daarbij niet echt uitviel tegen dit regime, ondanks dat hij wist wat er speelde, wordt door de NRC weggezet als een sympathisant. Volgens mij kun je dat van iedereen zeggen die zich min of meer openbaar uitlaat in een totalitair regime en daartegen geen stelling kan of durft te nemen, Typisch Hollands om overal alleen de negatieve kant te belichten. Je had toch ook niet kunnen verwachten dat destijds half Argentinië zou wegvluchten uit politieke motieven? Dan hadden we hier een vluchtelingenprobleem gehad en was het ook weer niet goed geweest. Toch vind ik het ook wel leuk, zo’n koningshuis. Dat hebben ze in Amerika niet. Daar kopen de oliebaronnen een president op, die vervolgens alleen oorlogs-retoriek uitkraamt en de rijken na kan blaten. Ben je ook mooi klaar mee. En die gek heeft wél iets te vertellen. Het merkwaardige is dat de gemiddelde Amerikaan ook nog eens jaloers is op onze adel en koningshuizen. Vooral het romantische beeld wat zoiets opwekt spreekt de Amerikanen aan. Mijns inziens heeft de monarchie zijn langste tijd gehad. Gelukkig zal de koning niet onder de guillotine eindigen, maar dat het met de eenwording van Europa straks een obstakel wordt mag duidelijk wezen. Hoe sterker Europa wordt, hoe moeilijker het is om een monarchie te handhaven. Tenslotte werden alle menschen brüder. Dus genieten nog, zolang het kan.