Oorlogstuig

Vandaag is het dé dag. Driekwart van Nederland zit voor de buis; iedereen heeft gisteravond zijn boodschappen al gedaan en ik hoorde van een winkelier dat er zelfs winkels dicht zullen zijn. De monarchie leeft op. Met zo’n charme-offensief, met prinses Máxima als stralend middelpunt, kan dit ook niet anders.

Gelukkig is het stijve moralistische gemor onderhand afgelopen over foute families, verkeerde landen, versprekingen en vergissingen. Er moet nu gefeest worden. Het zal stil zijn in de straten want vanaf het dranghekken plaatsen tot de stoep vegen zal integraal uitgezonden worden. De die-hard zal niets hoeven te missen. Gisteravond trouwens ook al niet want het intieme feestje in de Arena had toch wel een grote gelijkenis met een opening van een megafestijn zoals een Olympische Spelen. Het kon niet op: van drumband tot rap-band, één grote show af en toe gerelativeerd door Loes Luca. Het ziet er naar uit dat het prachtig weer wordt, dus het zal voor velen een onvergetelijke dag worden. Ondanks dit heugelijke nieuws staat de krant toch ook weer vol van zaken van meer wereldse aard die mij zorgen baren. We gaan een groot aantal nieuwe vliegtuigen kopen, en niet zomaar vliegtuigen. Supersonische gevechtsvliegtuigen die hun gewicht in goud waard zijn. En dan mijn vriend Bush in zijn “State of the Union”. De economie is naar een bedenkelijk niveau weggezakt in America en George W. komt ijskoud met de mededeling dat er ruim 50 miljard dollar meer in de oorlogspot komt – van defensie kun je in America niet spreken. Genoeg om een gemiddeld Afrikaans land voor tien jaar uit de problemen te helpen. Het ergste is dat deze plannen met hallelujah zijn ontvangen. Wat voor verstopte geesten zijn van mening dat er zoveel geïnvesteerd moet worden in oorlogstuig? De vijand is met een loepje te zoeken. Alle grootmachten zijn gedecimeerd en slechts de angst voor terrorisme lijkt me enigszins gegrond. Maar met een JSF kun je echt geen Afghaanse terrorist vangen evenals je met een tank geen mug kunt doodschieten. En toch vind ik de commentaren op het aanschaffen van die 160 milieuvervuilende, energievretende, lawaaïige, agressie-uitlokkende en vooral nutteloze jagers erg lauw. We zijn een vredelievend land, we hebben geen echte vijanden, behalve Jorge Zorreguita en toch moet er een order geplaatst worden van bijna 10 miljard euro. En eigenlijk gaat dat onbegrijpelijkerwijs bijna geruisloos. Als mevrouw Borst dit geld zou krijgen om werkelijk de gezondheidszorg op de schop te nemen, zouden wachtlijsten relikwieën worden van een ver verleden. En als je dan recht op de man in de straat vraagt waar zijn voorkeur naar uitgaat, dan weet ik het wel.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE ERGERNIS TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht