Levensverwachting

Een aantal jaren terug waren wij als Nederlanders apetrots dat wij het volk waren dat gemiddeld de langste levensverwachting ter wereld had. De verklaring was simpel: In Nederland werkten nauwelijks vrouwen en de mannen waren door het door-en-door gereformeerde stelsel van zonde en kwaad zodanig braaf dat iedereen maar gewoon deed wat hij moest doen en uitwassen nauwelijks voorkwamen.

Het directe gevolg van al dit conservatisme was dat mensen in het algemeen gezond leefden en daarmee een hoge levensverwachting hadden. Blijkbaar is daar iets in veranderd, want deze week werd in de berichtgeving melding gemaakt dat wij in Europa tot de middenmoot behoorden en links en rechts werden ingehaald door landen waarbij de gemiddelde eindleeftijd een paar decennia geleden nog minimaal tien jaar jonger was. Er werd ook direct een uitleg gegeven. We leven ongezond en vooral de jongeren roken en drinken teveel. Ook de levensverwachting van vrouwen, die nu vaak dubbele banen hebben -moeder en werk- loopt zelfs terug. Dit laatste heeft volgens mij ook wel iets te maken met het feit dat de vrouw in het werk wellicht geëmancipeerd is, maar de mannen in Nederland niet zijn aangezet een deel van de huishoudelijke taken van vrouwen over te nemen. Het gevolg is dat de meeste vrouwen een erg gestrest bestaan leiden, omdat de combinatie van zorg en werk een continu organisatiegevecht tot gevolg heeft. Nog een schone zaak voor het emancipatiewerk. Maar het meest zorgelijke is uiteraard de jeugd. Ook mij valt op dat jongeren al op erg jong leeftijd veel drinken, en dat haast iedere jongere rookt, ondanks de kapitalen die ze hieraan kwijt zijn. Bovendien zijn ze op jonge leeftijd al vaak veel te dik. Hier in Dongen constateren de wijkagenten dat bij de samenscholing van jongeren er veel alcohol in het spel is; vaak gemengd in een limonadefles zodat het niet opvalt. Ondanks verscherpte regelgeving met betrekking tot het aanschaffen van drank door jonge kinderen, is het blijkbaar probleemloos om drank te verkrijgen. Ondanks alle preventieve maatregelen blijken we tegen de stroom in te roeien. En als rechtgeaarde Nederlander willen we dan nieuwe, verscherpte regelgeving. Maar daar red je het niet mee. In mijn ogen zijn vooral de ouders die hun kroost moeten begeleiden naar volwassenheid. Dit doe je door ze aandacht te geven en met ze in gesprek gaan, ook al hebben ze een moeilijke leeftijd. Maar de tijd ontbreekt. De ouders zijn met zichzelf bezig. Na jaren zwoegen is de hypotheek eindelijk draaglijk, maar moeten ze nu weer investeren in de kinderen. Ze werken daardoor veel en hard en zien eigenlijk niet dat de kinderen er geen bepaald gezonde levensstijl op na houden. Doordat er weinig aandacht voor ze is en in de regel de jongere zelf ook over een behoorlijk inkomen beschikt, door bijbaantjes etc, worden ze wel snel zelfstandig, maar niet bepaald met een gezonde visie. En omdat ze ook overvolle agenda’s beschikken, is slechte voeding en het gebruik van genotsmiddelen een grote verleiding Kortom, we zitten in een gestrest land en daarom worden we minder oud. Doordat we minder oud worden genieten we korter van ons pensioen. Vraag ik me toch af waarom de pensioenverzekeraars zich in deze moeilijke beleggingstijden zo druk maken.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE ERGERNIS TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht