Vroeger dacht ik dat lachwekkende zaken in de politiek alleen in de plaatselijke politiek voorkwamen, maar nee hoor: ook in de landelijke politiek is het schering en inslag geworden. Toch vind ik dat het niet veel gekker moet worden.
Hoe krijgen serieuze partijen nu nog mensen naar de verkiezingen als de ene na de andere paljas op het toneel verschijnt? Ik vind het beschamend hoe nu weer zo’n Ratelband staat te orakelen, afgevend op zijn voorgangers en inhoudelijk niets weet in te brengen. Hoe komt een bestuur van Leefbaar Nederland zelfs maar op het idee om zo iemand naar voren te schuiven. Oké, met zijn zogenaamde positivisme heeft hij de lachers op zijn hand, maar het gaat wel erg ten koste van anderen. Bovendien is politiek toch een redelijk serieuze aangelegenheid en zou je niet willen dat het land geregeerd wordt door voormalige bezeten frietbakkers. Toch verwacht ik daarmee dat de opkomst ontzettend laag zal zijn in januari. Na de ontploffing van de LPF, die als een fragmentatiebom nog voor 22-1-2003 in maximaal 26 stukken uit elkaar zal vallen en waar ook iedereen van alles van had verwacht en niets van is uitgekomen zijn de kiezers toch weer genoodzaakt op de ouwe hap te gaan stemmen. Vreemd genoeg zwalken kiezers nogal en zie je dat er veel aanhang van de LPF toestroomt naar de SP. In mijn ogen staat dit gelijk aan het overlopen van Amerika naar Rusland in de koude oorlog. Dit betekent ook dat men niet het flauwste benul heeft, waarover het gaat. Ja, Jan Marijnissen is wel een aardige vent, die kan het wel aardig en duidelijk brengen. En dat is ook niet zo’n verschrikkelijke doctorandus, maar een man van het volk. Dus dat zit wel goed. Dat hij ongeveer het tegenovergestelde meent van wat Pim Fortuyn ooit bedoeld heeft, zal de zwalkende kiezer worst wezen. En wat de gevolgen voor hem zijn, wanneer de SP aan de macht komt weet hij ook niet. Je kunt ook kiezen op de PvdA of Groen Links. Weliswaar flinke deuken opgelopen hebben beide partijen ieder een nieuwe jonge leider en hebben er toch wel weer veel zin in. Of het iets uithaalt, ik weet het niet. De PvdA heeft door de krampachtigheid van het tweede paarse kabinet de klappen gekregen en Groen Links legt het af tegen de SP, nu nog. En dan de VVD van Zalm. Wellicht niet zo bedoeld heeft Zalm toch de schuld gekregen van het opblazen van het eerste kabinet Balkenende als zijnde een soort sluwe broedermoord om er zelf beter van te worden. Daar raakt niet iedereen even enthousiast over. Evenals over Thom de Graaff overigens. Wie is dat? Het kopstuk van D’66, de partij die na de volgende verkiezingen als splinterpartij verder door het leven zal moeten. En dan het beroemde spreekwoord. Waar twee honden vechten om een been gaat de derde ermee heen. Het CDA van dominee Balkenende. Alsof demissionair betekent dat je ongericht verder kunt regeren banjert deze minister president gewoon door alsof er niets aan de hand is. Bovendien houdt hij zich politiek zo op de vlakte dat hij de grote winnaar zal worden van de komende verkiezingen. Door geen duidelijke stellingen te nemen voelen grote groepen zich nu veilig onder de armen van de confessionelen. Ze zijn het gekrakeel van de uitersten beu. Het wordt moeilijk dus om te gaan kiezen. Toch denk ik dat de politiek wel is wakker geschud en wel degelijk oren heeft gekregen voor de problemen die er nu spelen in de samenleving. Zinvol dus ook om te gaan stemmen. En dan niet op paljassen, maar toch weer op normale mensen in pakken, want die jas die mag van Terpstra niet uit.