De wereld verandert snel, heel snel. Als je een film ziet uit pakweg 1983 dan waan je je echt in de vorige eeuw. Wanneer mensen moeten bellen lopen ze een telefooncel in, wanneer je een balie ziet, zie je nog mechanische kassa’s en bij de bank zochten ze je saldo nog op in een lijst wanneer je geld ging halen.
Geen geldautomaat, geen computers niets van dit alles. En ook de taal is totaal anders. Een CD was net uitgevonden, maar van een CD ROM, DVD of GSM had nog nooit iemand gehoord. Sommige woorden zijn sindsdien gekomen en weer gegaan: zo had je als voorloper van de GSM de greenpoint, waarvan je nu niets meer afweet. En wat dacht je van alle termen rondom de computers en de communicatie: SMSjes, Gamen, chatten, e-mailen, internetten. Niets van dit al, twintig jaar geleden. Wat waren we toch gelukkig. Nu loop je door de stad waarbij 80% van de voorbijgangers met hun handen tegen hun oren schijnbaar in zichzelf te zitten praten, al waren het schizofrenen. Kijk je goed, dan zit er een minuscuul apparaatje in die hand waarin men praat: de GSM. Niet meer weg te denken in de maatschappij: van wereldstad tot negerhut. Alles wordt daarmee jachtig. Geen moment meer word je met rust gelaten; telkens kan er iemand bellen of SMS-en en hoe langer hoe vaker gebeurt dit ook. Vandaar dat de KPN na wat moeilijke jaren weer rooskleurige cijfers kan laten zien. Maar al die nieuwe apparaten krijgen ook nieuwe namen, vaak afgeleid van het Engels. Vooral voor ouderen zijn deze neologismen een groot probleem. Ze weten al niet wat het is, maar je wordt er wel mee geconfronteerd. Toch zijn er ook nieuwe woorden die echt Nederlands zijn en de mooiste van alle van de laatste tijd vind ik : verklikkerkip. Een leuk woord met al diezelfde klinkers erin en daarmee een moeilijk uit te spreken woord: Verklikkerkip. Een mooie term voor een beest dat Russisch Roulette speelt. Vindt de Dierenbescherming dit wel goed? Zo’n beest wordt in een mogelijk besmette kooi geplaatst om te kijken of het virus of de epidemie is geweken. Overleeft de verklikkerkip dit binnen de incubatieperiode, dan is de kooi weer klaar voor de intensieve veehouderij, wachtend op de volgende uitbraak van de meest verschrikkelijke ziekten. Je zou er maar één wezen . En zo snelt onze maatschappij voorbij met een geheel nieuwe woordenschat, die de ene helft wel snapt en waarbij de andere haar schouders voor ophaalt. Van veel termen zullen we over twintig jaar ook nog diep na moeten denken om te vertellen wat het was. Het wordt wel ingewikkeld. Maar gedreven door de vaart der volkeren ontkom je niet aan deze tijdsgewricht gebonden terminologie. Weet je niet waarover men praat, dan hoor je er niet bij. Dan ben je een outcast. Ook zo’n term…