In Dongen gebeurt niets. Zelfs niet met oud en nieuw. En dat is maar goed ook. Geen feesten met openbaren verbrandingen, zoals in het gereformeerde Veen, geen echte vechtpartijen en zelfs zeer redelijk vuurwerk vielen ons ten deel met deze jaarovergang. Gelukkig maar.
Traditioneel wordt er in de eerste week van het jaar een nieuwjaarsreceptie gegeven en sinds enkele jaren vindt deze plaats in de hal van het gemeentehuis. Inmiddels al weer voor de derde keer, hetgeen je daarmee zo langzamerhand ook wel een traditie kunt noemen, wordt er tijdens deze nieuwjaarsbijeenkomst de vrijwilliger en de vrijwilligersorganisatie van het jaar benoemd. Dit jaar was het er daarom erg druk. De drie vrijwilligersorganisaties die genomineerd waren, zijn allemaal flink van omvang. Dat vult de zaal flink. Inmiddels ook traditioneel nemen wij als Radio 0162 de nieuwjaarstoespraak op en zenden we deze toevallig in deze uitzending van VolDongen Feiten uit. Eigenlijk wel een beetje sneu. Worden er drie genomineerden in het zonnetje gezet en ineens is één van de drie de grote winnaar. Natuurlijk zijn het alle drie winnaars, want volgens mij is het haast niet te doen te wegen welke van de drie nu de echte beste vrijwilliger of vrijwilligersorganisatie is. Ik ben daarom best benieuwd naar de criteria die zijn gehanteerd, maar daar zal ik wel nooit achter komen. Ik denk dat het meer op gevoel gebeurt met veel schipperen. Ik zie de heer Panis en zijn commissie al voor me die zeggen: dit jaar meer weer eens iemand van de sport, want sport is nog niet echt aan de beurt geweest, of: een paar jaar geleden hebben we de jeugdraad in het zonnetje gezet; nu is de Volckaert voor de ouderen aan de beurt. In die sfeer zal het wel gaan. En eigenlijk maakt het ook niets uit, want vrijwilligerswerk is uitermate belangrijk, zeker wanneer er flink gesnoeid moet worden in de middelen. Zonder vrijwilligers is de maatschappij nergens. Dat geldt ook voor onze radio-omroep. Zonder beroepskrachten en met meer dan vijftig vrijwilligers maken we elke week 45 uur radio. Dit jaar wordt bovendien een extra spannend jaar voor ons omdat we binnenkort gaan verhuizen. Als het goed is zitten we over een maand in ons nieuwe onderkomen aan het Oranjeplein. En om zo’n operatie te organiseren heb je veel mensen nodig. En dat zijn bij ons altijd vrijwilligers. Mensen die aan materiaal kunnen komen, die kunnen klussen, die mee kunnen denken aan technische oplossingen. Er komt enorm veel op je af met zoiets. En dan ben je blij met je vrijwilligersstaf. Mogelijk dat we volgend jaar ook genomineerd worden. Zul je altijd zien dat je bij de twee organisaties hoort die het niet worden. Voel je je net als iemand die op de Olympische Spelen vierde wordt. Keihard gewerkt, maar snel weer vergeten.