Het is nu bijna twee weken geleden dat de afschuwelijke ramp in Azië plaatsvond. En dan zie je dat de wereld toch wel redelijk snel in beweging kan komen. Een geweldig bedrag is opgehaald deze week. Meer dan 110 miljoen euro. Dit is ongekend. En als de mensen niet zo achterdochtig waren over de bestemming van het geld, dan was er nog meer opgehaald.
De vraag is waarom we nu zo gul geven, ondanks de economische malaise. Duidelijk is dat een tsunami, zoals dit nieuwe woord is toegevoegd aan de Nederlandse taal, iets is dat je kunt zien. Hongersnood en aardbevingen hebben meestal geen beelden van de ramp zelf en zo ja dan gebeurt er niets. De voornamelijk door amateurs gemaakte filmpjes zijn de gehele wereld overgegaan en gaven een direct bewijs van de impact van de ramp. En daardoor werd iedereen geraakt. De getroffen gebieden, zijn – buiten Atjeh- vrijwel allemaal toeristenoorden. En dat verklaart ook de tweede reden voor de grote betrokkenheid. Omdat een groot aantal mensen uit Nederland in deze gebieden ooit op vakantie is geweest en de situatie ter plekke herkennen, vinden ze dit nog afschuwelijker. Dan herinneren ze zich de idyllische situatie voor de ramp en snappen direct de gevolgen. Gebeurt er een dergelijke ramp in een afgelegen gebied in China, zoals een paar jaar geleden, dan lees je dat nauwelijks in de krant, terwijl de impact mogelijk even groot is. Dan worden er geen grote acties opgezet. Maar de voornaamste reden waarom de mensen gul geven is dat er landgenoten getroffen zijn, waarmee de ramp een deel van ons zelf is geworden. Na een week al zag je de dubbele moraal van ons. Westerlingen gingen naar het strand terwijl 100 meter verder de lijken worden geborgen. Vrolijk feestend en zich vermakend met in mijn ogen wel erg jonge meisjes. Ik vind dit afschuwelijk. Als ik daar ter plekke was geweest en had de ramp overleefd, dan zou ik de keuze uit twee dingen hebben: meehelpen of wegwezen. Kan ik niets betekenen dan is het laatste van kracht. Zeker niet in de weg lopen. Nee, een aantal toeristen blijven. En dan zie je ook dat een deel van de lokale bevolking dit stimuleert. Logisch is dat door deze ramp jarenlang de toeristen deze oorden gaan mijden. De gevolgen hiervan zijn mogelijk voor de bevolking economisch gezien nog groter dan het overspoelen van de bezittingen. De wederopbouw betekent dat deze oorden tijdelijk vervallen tot derde-wereldgebieden, want de regeringen die er zitten zijn zelf of arm of corrupt. Dus al dat geld zal niet alleen in noodhulp en wederopbouw gestoken moeten worden, maar ook in de bedrijfsschade van de toeristensector. Al heeft hij een nieuwe kar en hutje, hoe komt een pindaverkoper aan geld zonder toeristen? Gelukkig zijn we sterfelijk en verdrukken op den duur deze rampzaligheden en op een gegeven moment zullen de toeristen wel weer komen. Maar de vraag is of dit voor grote groepen werkers in de toeristensector niet te laat komt. We zullen dit de komende jaren gaan merken, maar zelfs al dit opgehaalde geld in heel de wereld kan niet voorkomen dat de ergste gevolgen voor de overlevenden die nog zullen komen worden afgewend. Geef daarom gul op giro 555.