Nederland betuttelt graag. Door deze betutteling zie je dat Nederland met sprongen duikelt van allerlei top-lijstjes als rijkste land, als kennisland, als kansrijk land etc. Dat hebben we te danken aan ons oerconservatieve beleid. De wereld verandert en Nederland zwelgt in haar opgebouwde pensioengeld weg. Waar het allemaal wel gebeurt is in Azië. Binnen notime klimmen daar landen op uit een economisch dal waar je akelig van wordt.
Neem nu China. Napoleon zei het al: China is net een slapende draak, maar o wee wanneer deze draak wakker wordt. Ik heb aardig de indruk dat dit inderdaad twee eeuwen na Napoleon aan het gebeuren gaat. En wat doen wij. We doen niets, alsof we onaantastbaar zijn. Van de week heb ik een paar uurtjes Rob Creemers aan mogen horen. Deze man is trendwatcher en combineert alle nieuwe ontwikkelingen tot één wervelende show. Fantastisch! Helaas waren zijn conclusies voor de toekomst nogal somber. Europa legt het af tegen Azië. Alles is er goedkoper en er zijn nauwelijks regels voor milieu, arbeidsomstandigheden en beloning. Al onze grootindustrie verhuist de productie naar deze landen, waardoor we hier niets meer overhouden. Ondertussen worden onder –voor ons- mensonterende omstandigheden de producten gemaakt die tot voor kort maatschappelijk verantwoord waren geproduceerd in ons kikkerlandje. Dat is dus goedkoop, maar ook hypocriet. Maar als we ons beroemde vingertje opsteken komt er een dikke middelvinger van de industrie terug. Als we dit niet doen zijn we finito, brullen deze giganten. Nu doen we nog mee. Maar die Chinezen zijn ook niet achterlijk. Nu produceren ze nog voor onze bedrijven, maar in de tussentijd kijken ze goed hoe het werkt. Binnen een paar jaar hebben ze zoveel geld dat ze de patenten gaan opkopen – voorbeelden zijn er al met IBM- en voor hun eigen markt gaan produceren. Dan ontstaat er pas echt een economische boost. India en China zijn samen goed voor bijna een derde van de wereldbevolking. China is goed in de hardware en India heeft veel kennis op het gebied van software. Slaan deze landen de handen in elkaar dan kunnen we weer gaan vissen op de noordzee of koeien gaan houden. Dan tellen we niet meer mee. We worden ouder, we kunnen niet meer met pensioen, want er is niemand meer die voor ons financieel noch fysiek kan zorgen. Nu zijn er per 65plusser nog 4 mensen aan het werk. Binnen twintig jaar is dit 1 op 1,4. Waar doen we het allemaal voor? We denken het allemaal goed te doen, maar de wereld zal aanzienlijk verharden en alle losers meenemen op sleeptouw zal ons meer achterop werpen. Daar gaan we met onze ooit zo verheerlijkte verzorgingsstaat en sociale vangnetten. De wereld verandert in een rattennest. Ik ben alleen bang dat er geen vergif te vinden zal zijn.