Ik heb het nog nooit gedaan. In een mijmering verwezen naar andere programma’s van ons radiostation. Maar nu heb ik toch wel even behoefte om eens bij een programma van onze omroep stil te blijven staan en dat is Country Connections van AG & Kate. Het programma is simpel van opzet. Geen opsmuk.
Er worden plaatjes gedraaid en AG & Kate vertellen iets over een koppeling tussen de opvolgende platen. Dat kan een thema, tekstschrijver, componist, uitvoerende of wat dan ook zijn. Een aardig programma dat wij al bijna 300 keer op maandag en sinds deze week in de herhaling ook op zaterdag aan het begin van de avond uitzenden. AG & Kate onderscheiden zich als mensen totaal van iedereen die ik ken. Ze zitten professioneel in de muziek. Ze maken zelf country- en gospelmuziek en doen dit al ruim dertig jaar samen. AG is al in de zestig, daarentegen is Kate een stuk jonger. Eigenlijk leven ze als nomaden. Ze hebben twee grote witte Amerikaanse auto’s waarmee ze in de winter en voorjaar met de ene Engeland onveilig maken en vanaf de zomer tot net voor Kerst met de andere de USA. Dat doen ze al jaren. Getrouw sturen ze de uitzendingen op naar Dongen die ze hebben opgenomen op een compacte mobiele MD-speler, Dit vanaf alle uithoeken en daarmee hebben we toch een uniek programma. Toch is dit nomadenbestaan en de muziek niet het enige of echte opvallende aan AG & Kate. Ze hebben een sterk geloof en putten daar veel steun en vertrouwen uit. Dat moet ook wel want hun bestaan is zwaar. Het rondtrekken en telkens verkassen lijkt leuk, maar bijna 10 maanden per jaar is een hele opgave. Bovendien moeten ze veel moeite doen om de eindjes aan elkaar te knopen. Naast muziek maken brengen ze ook nog een blad uit met verslagen over hun tournees, en daarin ook een verzameling van brieven van hun fans of mensen die steun bij ze zoeken. Doordat ze veel optreden in gevangenissen zijn er veel contacten ontstaan met mensen die dik in de problemen zitten en erg gesteld zijn op de afwisseling die er is als AG & Kate komen optreden. Het lijkt soms wat EO-achtig, maar eigenlijk is dit toch niet zo. Ze kunnen zich goed verplaatsen in een andermans situatie en helpen daardoor andere mensen. En dat met muziek en aandacht, zodat het moeilijke ook met het aangename wordt verenigd. Wanneer ze in Nederland zijn verzorg ik meestal de techniek in de studio en heb ze zo veel beter leren kennen. Hun wereld is zo veel anders dan die van mij. Ik loop van de ene stresssituatie in de andere, plan mijn agenda propvol en word zowat voor 100% geleefd. Ik moet cursussen volgen om mezelf in goede banen te leiden, voor mijzelf en voor mijn omgeving. Zij niet, zij kiezen hun eigen weg en zijn wellicht niet rijk in de materiële zin, maar hebben wel een rijk leven. Ik denk dat zij uiteindelijk beter af zijn. Ze vertrekken vandaag naar Amerika. Ik wens ze veel succes met hun tournee.