Daar gaat ie weer. Net nu het in Turkije een beetje rustiger leek te worden voor de buitenwereld, laten de Koerden weer eens van zich horen. Door het leggen van bommen, onder andere in de toeristenplaats Kusadasi in een dolmus, verloren vijf mensen hun leven en raakten er 13 gewond. Als je de foto’s zag is het nog een wonder dat er niet meer doden zijn gevallen.
De rust van de laatste tijd is blijkbaar schijn, want sinds de komst van de Amerikanen in Irak zijn er veel Koerden gemobiliseerd om het grensgebied met Turkije te bewaken. En daarbij vermengen zich de Koerden van Turkse en Iraakse kant en uiteindelijk ontstaat daar een soort Koerdisch leger. De Turken zitten niet te wachten op een afgezonderd Koerdistan en sturen hun leger er op af om de crisis te bezweren. Er zijn zelfs geruchten dat mogelijk de Turken tot in Irak de Koerdische opstand wil onderdrukken. Mogelijk leidt dit tot een internationaal conflict. Dat speelt dus al een tijdje, maar is angstvallig uit de pers gehouden om de kwetsbare toeristenindustrie – één van de belangrijkste inkomstenbronnen van Turkije – niet te schaden. Na de aanslagen was het aantal annuleringen beperkt, maar als de frequentie van aanslagen zal toenemen zullen ook toeristen zich achter de oren krabben en zich afvragen of ze wel naar Turkije moeten gaan. Nu is Turkije een erg groot land en de kans dat er uitgerekend in jouw naaste directe omgeving een bom zal ontploffen is kleiner dan het winnen van de staatsloterij, maar toch. De angst kruipt erin. Ook mijn vrouw en ik zijn fervente Turkijegangers en laten ons door bomaanslagen, aardbevingen of wat dan ook niet zomaar uit het veld slaan. Als er geen negatief reisadvies wordt uitgesproken zullen we in september al weer voor de 11e keer naar dit prachtige land gaan. Maar het geknok tegen de Koerden kan toch grote gevolgen krijgen voor de Turken. De Amerikanen hebben in de Koerden bij de zogenaamde bevrijding van Irak steun gevonden en ze daardoor veel vrijheid gegeven om een autonome provincie te worden in Irak. De Turkse koerden ruiken dus nu hun kans, maar doordat de Koerden huizen in afgelegen gebieden is de focus van het wereldtoneel niet op deze groep gericht. Met terroristische aanslagen trek je de belangstelling van de hele wereld en vandaar dat men op zoek gaat naar de kwetsbare kant van dit enorme land: de weerloze toeristen. Af en toe denk je ook wel eens: komt het nu nooit tot rust in de wereld? En het antwoord is helaas nee. Altijd zullen er groepen zijn die zich achtergesteld voelen en op zullen staan tegen de regimes. Regimes die zelf ook vaak niet of nauwelijks op democratische wijze aan de macht zijn gekomen en waar vaak terecht tegen geprotesteerd wordt. In arme landen verrijken de machthebbers zich vaak ten koste van de toch al arme bevolking en op een gegeven moment vliegt de vlam in de pan. Maar ook etnische stammenstrijd is een bron van geweld. Vaak doen de mensen elkaar de vreselijkste dingen aan en als het dan na een tijd door interventies weer rustig wordt zie je vaak dat de beulen uit de oorlog weer de beste posities bekleden en oorlogsmisdaden niet of nauwelijks worden berecht. Zo blijft een land met een groot stuk onrecht zitten en is er feitelijk niet veel veranderd. En vaak moet je uitkijken dat met het ontwikkelingsgeld niet een bron wordt aangeboord om corruptie in de hand te werken. Het beste is aan de basis met de lokale gemeenschappen de opbouw van een land te realiseren. Dan weet je zeker dat het op de juiste plaats terecht komt en zullen terroristische aanslagen niet nodig zijn om het onrecht onder de aandacht te brengen met onrecht. Maar een wereld in vrede? Droom maar rustig verder.