Deze week zijn er nogal wat dingen gebeurd internationaal gezien. Het meest in het oog springende vond ik de benoeming van Bolton als de VN ambassadeur door Bush, de dictator van de VS. Want zo mag je deze despoot toch wel onderhand gaan noemen. Op de eerste dag van het reces van de senaat gebruikt hij een constitutionele maas in de wet om de omstreden Bolton te benoemen.
Onder het mom dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat geharrewar over deze benoeming schiet hij een kogel door de kerk. Niet bepaald charmant als je vindt dat je president bent van een democratisch land. Als ze zo iets in Irak doen stuurt hij er het leger op af. Het geharrewar is niet voor niets. De aartsconservatieve Bolton heeft zich in het verleden zeer kritisch uitgelaten over de VN, en in plaats van ambassadeur van een land, ziet hij zichzelf meer als een hervormer van de VN. Dat is mijns inziens uit den boze. Amerika stelt zich al op als politiemacht van de wereld, met overigens eigen wetten en nu willen ze de volkerenorganisatie ook nog naar hun pijpen laten dansen. Hier moeten we echt niet blij mee zijn. En de loyaliteit van de VS met de VN is toch al ver te zoeken. Jarenlang heeft de VS de contributie aan de VN opgeschort omdat men het niet eens was met het beleid en ik zal niet vergeten hoe ze de Deen Blix, naar Irak gestuurd door de VN om massavernietigingswapens te zoeken, uit Irak hebben gejaagd. Dit, omdat Blix niet kwam tot bewijslast van aanwezige massavernietigingswapens. We zijn nu een paar jaar verder en ze zijn nog steeds niet gevonden. Bovendien heeft Amerika er nu een tweede Vietnam bij gekregen. Vooral de haat tegen Amerika in de Islamitische en Arabische wereld is daardoor groot geworden. Het gevolg: terrorisme op mondiale schaal. Dit geeft Bush weer de gelegenheid hier tegen op te treden. En zelf beginnen we er ook last van te krijgen, want als er één ja-knikkersbende t.a.v. Amerika is, dan is het wel ons kabinet. Als beloning krijgen we van Amerika een louche zakenman als ambassadeur terug. Goeie deal. In Arabië is het dus ook mis. De koning is dood en zijn halfbroer volgt hem op. In weze was deze man al aan de macht, maar dergelijke gebeurtenissen brengen toch weer onrust. De macht van de Arabische koningen is groot en met een nieuw bewind kan het twee kanten uit gaan. Saoudi Aarbië drukt een belangrijke stempel op de olieproductie en de prijs ervan. Deze olieprijs bepaalt voor een belangrijk deel de kracht van een economie en zolang deze prijs zo hoog is als nu, volgens sommigen een historisch dieptepunt- zullen we het moeilijker gaan krijgen. Een wisseling van de macht aan het stuur van deze oliemachine kan weer leiden tot instabiliteit. Daar zitten we voorlopig even niet op te wachten. Rust is er geboden, maar dan wel zonder wapens in de aanslag.