Wat gebeurt er als je de samenleving uitsluitend inricht voor individuen en je niet bekommert over de rest en de natuur slaat toe. Twee dingen: de infrastructuur is belabberd en de armsten zijn de dupe. Precies wat er gebeurd is in Louisiana in Amerika na de storm Katrina. De dijken zijn nu dicht en men is nu de zaak aan het leegpompen, maar een ramp van ongekende grootte heeft daar plaatsgevonden. Meer zie je dat Nederland wordt bestuurd met managementtechnieken van Amerikaanse oorsprong. Daar zijn we mooi klaar mee. Er staat ons nog dus heel wat te wachten. Het gezag heeft gefaald.
In plaats vanaf seconde één tussen de mensen te gaan staan, medeleven en steun toe te zeggen, wachtte de grote leider van Amerika eerst maar eens even af, onder het mom dat hij de hulpverlening niet voor de voeten wilde lopen. Vervolgens begon hij de schuld af te schuiven op de lagere overheden en uiteindelijk, toen de kritiek tot een toppunt was gestegen, werd er federale hulp toegezegd. Bush heeft in het totaal geen belang bij deze ramp. Hij kan niet worden herkozen en in Amerika is het niet zo dat als je er niets van bakt als Republikein of Democraat, dat dan de natie de beoogde opvolger van dezelfde club afschiet . Men kiest daar op personen. Bush heeft niets te verliezen, behalve gezichtsverlies. Maar schaamte kennen Amerikanen niet echt, dus zal hij erg lauw blijven reageren. Zijn financiers komen namelijk uit de rijke bovenlaag van de bevolking, die nauwelijks geraakt zijn. En Bush is een marionet van zijn stakeholders. Aandeelhouders, die de gevolgen van deze storm alleen maar kunnen afmeten aan de hoeveelheid winst die er gemaakt kan worden. Er moet enorm geïnvesteerd worden, dus men zit al handenwrijvend klaar. Dat van tienduizenden, voornamelijk arme mensen, het hele leven is ingestort is een bijkomend wat minder neveneffect. Vervelend, maar zo is live. Als je niet in staat bent voor jezelf The American Dream te realiseren ben je een loser, en voor losers is geen plaats. Dat de storm aan het einde van de maand langskwam en de maand al op was voor de schamele uitkering binnen kwam, was domme pech en heeft zeker een fors aantal extra doden gekost. Mensen hadden geen geld om de streek te verlaten en de overheid deed veel te weinig om de evacuatie op gang te brengen. Door de bureaucratische rompslomp is zoiets in Amerika blijkbaar niet snel te regelen. Het allerbelangrijkst is namelijk wie de kosten voor zijn rekening zal nemen. Als daarover geen garanties bestaan, betekent dit dat men niets doet. En dan zie je mensonterende beelden op TV, van een bananenrepubliek waaraan zelfs voorheen derde wereldlanden hulp willen bieden omdat ze het niet kunnen aanzien. Beschamend en tevens het bewijs hoe slecht dit land geleid wordt. En weet je wat het ergste is. Ons land wordt hoe langer hoe meer bestuurd onder invloed van deze Amerikaanse managementtechnieken. Daar zijn we mooi klaar mee.