Wist u dat u sinds een tijdje flink belazerd wordt? Als u nog originele CD’s koopt, zoals ik, word je hoe langer hoe meer geconfronteerd met een wapen in de strijd tegen het kopiëren: het Copy Controlled-label. Als er zich een rond icoontje met een driehoekje erin en daarin weer een cirkeltje met een driehoekje erin op uw vermeende CD bevindt, dan bent u in het ongelukkige bezit van zo’n beveiligd schijfje.
Een CD mag ik niet zeggen, want dit smerig stuk software voldoet niet aan de Philips/Sony Standaard uit 1980 en heeft daarom ook niet het beroemde compactdisclogootje op de CD of doosje. Dit heeft meer consequenties dan u denkt. In vele spelers zijn deze beveiligde schijfjes niet te draaien. De CD-speler slaat op hol, herkent de CD niet en in de minst erge situatie draait uw CD-speler het schijfje gewoon af. Maar vooral autoradio’s en alle PC’s hebben moeilijkheden met deze schijfjes. Bij een PC kan zich dit beperken tot digitale haperingen in elk nummer, maar ook hier kan het voorkomen dat uw PC totaal van streek raakt. Ik vind dit nogal een ernstige situatie. Zonder de consument goed in te lichten is er dus een nieuw type geluidssoftware geïntroduceerd, die dus niet met je andere CD’s is te vergelijken. Niemand heeft verteld dat jouw CD-speler weleens problemen kan krijgen bij het afspelen van deze shitschijfjes. En het ergste is dat diegene die dus zo’n origineel schijfje koopt de klos is. Niet diegene die het illegaal gekopieerd heeft verkregen. Want omzeilen is natuurlijk geen probleem, maar kost inspanning. Om toch op een zeer behoorlijke wijze de kwaliteit te waarborgen kun je namelijk een CD-speler die wel overweg kan met de Copy Controlled-schijfjes, liefst met een digitale verbinding zoals SPDIF of coaxiaal, aansluiten op je PC. Je neemt de CD op je PC op in WAV-formaat en knipt de opname op in de CD-tracks. Vervolgens benoem je de tracks en sleep je ze naar je CD-kopieerprogramma. Weg zijn de digitale snotjes en je hebt een illegale CD die wel in de auto is af te draaien of op die vervloekte speler die niet om kan gaan met de Copy Controlled-schijfjes. Om mensen te voorzien van een kopie van hun eigen software -hetgeen volkomen legaal is- moet je dit dus wel op deze wijze kopiëren. Als je dit niet doet is je CD-tje niet overal bruikbaar. Het kost wat tijd om het te realiseren maar je levert gelukkig geen hoorbaar kwaliteit in. Ik ben al zover dat ik van elke schijf die met Copy Control is beveiligd een kopie maak in originele CD-vorm. Dit doe ik ook omdat ik een digitaal archief heb van al mijn muziek op MP3. De WAV-bestandjes worden door mij dus ook als MP3 weggeschreven en worden geparkeerd op mijn harde schijf. Ik begrijp best dat men van het kopiëren af wil. Het is al jarenlang een doorn in het oog van de muziekindustrie. Zeker nu er nog maar een handvol mensen zijn die originele CD’s kopen vanwege de torenhoge prijzen, is de handel in kopieën ontzettend groot. Vaak is dit ook een ruilhandel en je moet ook sterk in je schoenen staan om een perfecte kopie niet af te slaan. Al gauw voel je jezelf een dief van je eigen portemonnee als je dit niet doet. Die 23 euro kan ik ook aan een goed doel geven. Dan maak ik het voor mijn eigen geweten allemaal weer goed. Het geld stroomt dan in ieder geval de goede kant uit. Sympathieker vind ik het om voor de te hoge prijs een bonus mee te geven als een extra CD-tje of een DVD, of nog beter de prijs lager te maken. Tot mijn grote vreugde zie ik nu ook al bij gewone winkeliers nieuwe CD’s liggen voor 15 euro. Dat begint er weer een beetje op te lijken. Maar ook het feit dat je op een lege CD ROM een toeslag betaalt om de muziekrechten te compenseren is een methode om het kopieerprobleem ten dele te verzachten. Ik heb alleen begrepen dat de club die dit geld beheert, ook niet erg transparant is in haar werkzaamheden en geldstromen. Maar de industrie gaat het niet om de artiest maar om de eigen verdiensten. Hoe we dit probleem op moeten lossen wordt erg lastig en ik zie zo direct ook geen oplossing. Op het gebied van video- en audiomedia is de wereld volledig veranderd en als er niets gebeurt, krijgen we nog veel meer ellende, zoals de Copy Controlled-schijfjes, over ons heen. Maar als men het in dergelijke oplossingen gaat zoeken, slaat men de plank volledig mis. Nog meer mensen zullen zich gaan afkeren tegen deze methoden. En zelfs artiesten worden erdoor benadeeld. Als hun CD niet illegaal kan worden verspreid, wordt de distributie beperkt, waardoor de band onbekender blijft. Daardoor worden er weer minder legale CD’s gekocht en zo zitten we in een kip-en-ei-verhaal. Ondertussen vervloek ik de fabrikanten, want het kost me wel veel werk.