Het nieuws deze weken komt voornamelijk uit Frankrijk. In dit land is zo langzamerhand een volksoproer aan het ontstaan en dit heeft zelfs uitwerking naar de buurlanden België en Duitsland. Aanleiding voor deze oproer is de verpaupering van de allochtone onderlaag in de Franse samenleving, die vooral wonen in getto’s aan de rand van de grote steden.
In Frankrijk zijn van oudsher erg veel immigranten, vooral uit Noord-Afrika, de vroegere kolonies van dit land. Deze migranten, die zijn gekomen om in Frankrijk een beter bestaan te kunnen leiden, zijn door de overheid in nieuwe voorsteden van Parijs en andere grote steden geplaatst. Inmiddels is daar ook sprake van een derde en soms al vierde generatie, maar van integratie is niet veel terecht gekomen. Het enige verschil met onze migranten is dat ze de Franse taal beheersen. Maar ondanks dat blijken deze mensen nauwelijks een kans te krijgen in de maatschappij. Vaak zijn ze doordat er geen geld thuis is, niet in de gelegenheid gesteld om goede opleidingen te volgen. Het gevolg is dat deze mensen in banen terecht komen die slecht betaald worden, als ze al een baan kunnen krijgen. Want ook hier wordt flink gediscrimineerd. Abdoel maakt veel minder kans dan Pierre. Zolang de economie nog enigszins positief lijkt en er nog geïnvesteerd wordt in werkgelegenheid, huisvesting en scholing zal zo’n oproer geen vat krijgen. Maar de economie in Frankrijk is beroerd. Al jaren wordt er flink bezuinigd en juist de onderlaag is hiervan de dupe. Mensen die gewoon in Frankrijk zijn geboren met een van oorsprong Afrikaanse afkomst, worden behandeld alsof het vreemden zijn. Nu pikt men het niet meer. Vooral kansloze jongeren raken in opstand en in hun blinde woede moeten het vooral auto’s en gebouwen het ontgelden. Als een olievlek breidt zich dit uit. De regering kan niets anders doen dan beterschap beloven en zeggen dat ze gaan werken om meer werkgelegenheid te scheppen en de woonomstandigheden te verbeteren. Ik moet het nog zien, want met een lege portemonnee en een rechtse regering zal dit niet makkelijk worden, In Nederland is het nog rustig, maar de problemen zijn langzamerhand vergelijkbaar. Ook hier krijgen de allochtone jongeren van de derde generatie weinig kansen op de arbeidsmarkt. Weliswaar is door onze idiote regelgeving de volkshuisvesting nog redelijk op peil, maar als ook daar geen geld meer is, komt er hier ook de klad in en is de situatie vergelijkbaar met Frankrijk. De derde pijler, de toegang tot het onderwijs, zou nog een belangrijke aanleiding kunnen zijn waarom het ook bij ons fout kan gaan. In Nederland wordt goed onderwijs voor de smalle beurs ook hoe langer hoe onbereikbaarder. De torenhoge kosten voor collegegeld, boeken en studentenhuisvesting maken het voor slecht-verdienende allochtone ouders erg moeilijk om vaak de talrijke kinderen te laten studeren. Het is al lang niet meer zo dat een arbeidersjongen dezelfde onderwijskansen krijgt dan een jonge van rijke ouders. Nog even en we gaan naar het Amerikaanse systeem van beurzen die worden uitgereikt door rijke clubs als de Lion’s Club en de Rotary aan talentvolle jongeren, die van thuis uit geen geld hebben om te kunnen studeren. Als het zover is, dan zijn de problemen hier net zo groot als in Frankrijk en ontstaat er ook oproer. Je ziet de verpaupering bij ons ook toeslaan. De opvolgers van de vroegere St. Vincentiusverenigingen die armen hielpen om in de dagelijkse noden te voorzien, worden heropgericht met de wat modieuzere naam van goederenbank. Ik durf te wedden dat de kinderen van mensen die van de diensten van deze goederenbanken gebruik moeten maken echt niet op een dure universiteit zullen zitten, hoe slim ze ook zijn. De tweedeling in de maatschappij wordt een feit. Wij vinden het gek dat allochtone -in Nederland geboren- jongeren radicaliseren en fundamentalistische religie gaan bedrijven. Zij hebben geen kans, zijn uitgekotst en niemand kijkt naar ze om. Bij gebrek aan toekomstperspectief zijn zij met een plaats in de hemel al blij. Wij kunnen het ons niet voorstellen dat men zo denkt, maar als we onze weldoorvoede koppen eens niet zouden afkeren en werkelijk de verantwoordelijkheid voor de samenleving nemen met toegankelijk, betaalbaar, goed onderwijs en huisvesting èn een cultuurverandering op gang brengen om eens op te houden met discrimineren dan kunnen we vermijden dat het ook hier een kruitvat wordt. De lont is in mijn ogen al aangestoken door de rellen in onze buurlanden, maar als we waken dat er geen kruitvat ontstaat doet zelfs een aangestoken lont niets.