Ja het is wat. Zaten we zomaar bij de grootste grootgrutter van Nederland binnen vorige week. En hoezo? Om te beginnen vinden we het altijd leuk om dingen binnen de gemeenschap te organiseren en we hadden nog nooit een uitzending gemaakt vanuit een supermarkt. Een supermarkt waar ieder even zijn boodschap komt doen en zo ons plaatselijk radiostationnetje kon zien. En dit stationnetje kampt met wat problemen. Een deel van het bestuur, waaronder ikzelf en de hoofdredacteur stoppen ermee.
Niet helemaal met radiomaken, maar wel met besturen en regelen. Na 5 jaar is de batterij leeg en wordt het tijd voor vervanging. Vooral het feit dat er een berg werk aan komt zetten en je hebt zo’n lege batterij dan word je een beetje murw en daarom moet er nieuw bloed komen. De rek is er dus een beetje uit. Bovendien zullen de vrijwilligers inmiddels ook wel uitgekeken zijn op onze koppen, die altijd dwarsliggen en waarvan niets mag. Tijd voor verandering dus. Maar hoe vind je nu mensen die dit willen gaan doen? Hopelijk van onze acties van de afgelopen weken. De nieuwe vrijwilligers hoeven natuurlijk niet zo gek te zijn als wij; met pakweg drie man nemen we nu de gehele operationele organisatie voor onze rekening. Dat moet natuurlijk niet. Verantwoordelijkheden moet je spreiden, maar daar heb je toch wel kwaliteiten in huis voor nodig. Kwaliteiten zijn er genoeg, om leuke programma’s te maken en mee te helpen aan evenementen. Maar om wet- en regelgeving op te volgen, te zorgen dat er een programmabeleidsbepalend orgaan kan functioneren, een toekomstvisie geformuleerd wordt, dat voldaan wordt aan de mediawet en dat de financiën een beetje kloppen, daar zijn wat specifiekere kwaliteiten voor nodig. Daar gaat het ons de komende tijd aan ontbreken als er niet snel wat gebeurt. Bovendien word je ook een beetje moe van al de toezichthouders. Het commissariaat voor de media wordt met het jaar nukkiger en stelt telkens hogere eisen aan ons, een vrijwilligersorganisatie met amateurs, alsof we een volledige professionele organisatie zijn. Als je je spullen te laat of onvolledig inlevert dreigt men direct met torenhoge sancties. En dan de politiek. Die rollen nu ook over de publieke media. Nee, reclame moet maar afgelopen zijn op de publieke omroep. Hebben we eindelijk dat potje een beetje ontdekt, wil men ons dit afnemen! Als wij dit potje verliezen, is het zo afgelopen met ons, want van het geld van de structureel te lage subsidie kunnen we de vaste lasten nog niet eens dragen. En nu zijn er weer politici die menen dat we net als in Frankrijk verplicht een aandeel Nederlandstalige muziek moeten brengen. Nog even en ik vraag de politici of zij onze tent komen runnen. Het wordt er allemaal niet gemakkelijker op en ik moet eerlijk zeggen dat ik het continu knokken om erkenning een beetje beu ben. Ik wil eigenlijk gewoon gezellig radio maken. Is dat teveel gevraagd?