Ik werk bij een verzekeringsmaatschappij in Tilburg, nee niet die zorgverzekeraar, die andere, glasheldere. De verzekeringswereld heeft het met de jaarovergangen erg druk. Vaak komt er nieuwe regelgeving op ons af en als je dan net, zoals ik, in die hoek werk dan is het even aanpoten. Spannend is het ook. Vaak worden er zeer dure systemen gemaakt om de nieuwe producten die komen te verwerken, en het is dan zeker de vraag of deze systemen voldoen aan de verwachting.
Daarnaast moet er natuurlijk wel geld verdiend worden. Want als er te weinig aanwas is, dan verdient zo’n systeem zich niet terug en maak je verlies. Op één of andere manier gaat het de laatste jaren erg goed bij ons. Wat we ook inzetten, het lijkt telkens een succes te worden. Het mooiste voorbeeld is het product waarmee iedereen zit te worstelen: de zorgverzekering. Ik heb begrepen dat de helft van Nederland nog geen besluit heeft genomen. Wij bieden ook zo’n product aan, maar de verkoopverwachtingen zijn nu al ruimschoots overtroffen. Wat gaat dat dan niet worden. Er is heel wat commotie over de zorgverzekering. Er gaan vele verhalen – vaak van het type Broodje Aap – dat de maatschappijen voor veel meer geld veel minder dekking bieden. Grosso modo genomen is dit zeker niet het geval. De premie, die vooraf ingeschat was op zo’n 1100 euro, komt veelal iets goedkoper uit en als je zo gelukkig bent om te kunnen aansluiten bij een collectief contract, bijvoorbeeld bij je werkgever, dan kun je op de basisverzekering tot maximaal 10% korting krijgen als je wat geluk hebt. Over de extra dekkingen ligt dat percentage soms nog wel hoger. Kijk, er zullen best wel mensen nadeel ondervinden, maar in één ding is er echt een verbetering. Er wordt voor niemand meer onderscheid gemaakt. Ik heb zelfs begrepen dat men de klassenverzekering tussen de neus en lippen mee heeft afgeschaft. Niet geheel onterecht, want de meeste ziekenhuizen hadden hiervoor niet of nauwelijks faciliteiten. Een groot probleem blijkt het te zijn dat er veel mensen zich niet meer gaan verzekeren. Vroeger was men verplicht jezelf tot een loongrens te verzekeren. Daarboven moest je het zelf weten. Dat noemde men particulier verzekerd zijn. Dat is nu dus over. Blijkbaar zal 5% van de Nederlanders zich niet gaan verzekeren. Je vraagt je dan wel af wat men bezielt. Men heeft geen notie wat er gebeurt als je onverzekerd in een ziekenhuis terecht komt. Er gaan nu al verhalen van ziekenhuizen, die eerst controleren of je verzekerd bent en je dan pas opnemen. Amerikaanse toestanden dus. En door een domme softwarefout mopperen de huisartsen steen en been dat ze niet kunnen controleren of iemand verzekerd is. De software van de huisartsen is namelijk massaal het oude bestand aan het updaten, waardoor i.p.v. de verwachte 7 miljoen (14x meer dan normaal) 32 miljoen transacties over deze software gingen (64x meer dan normaal), fluisterde men een insider toe. Dus die mopperen ook al flink. Van die onverzekerden dat wordt een echt probleem. Mensen zijn vanuit de verzorgingsstaat niet gewend voor zichzelf te zorgen. Dat wordt dus nog een hele opgave, want het zal zeker niet bij deze zorgverzekering blijven. Over twee jaar zullen we onszelf waarschijnlijk voor werkeloosheid moeten gaan verzekeren. Dat zal helemaal wat worden. Maar over een jaar als alles zich gezet heeft zul je over de zorgverzekering niet veel meer over horen. Ik denk uiteindelijk dat het toch een goede en rechtvaardige zet is. Het is namelijk ook niet echt verkeerd mensen verantwoordelijk voor zichzelf te maken. Maar ik zou meer voorstander zijn om toch iedereen verplicht te laten verzekeren, maar dan ook iedereen. Alleen waar, dat moeten de mensen zelf weten. Het zou een hoop problemen voorkomen. En daarmee een hoop ergernis.