Vorige week won een afgetrainde coladrinkende frisse 21-jarige jongeman het Lakeside Dartstoernooi, het officieuze wereldkampioenschap. Alleen dat officieuze maakt het al dubieus. Bovendien wint er een ventje dat nu niet bepaald voldoet aan de verwachtingen van een winnaar van dit kroegspelletje. Want dat is het toch? Of niet? Het lot van de dikbuikige, getatoeëerde bierdrinkende kampioenen is bezegeld: de professionalisering is in het spel ingetreden met de komst van nota bene onze Jelle.
Ik weet niet of we hier blij mee moeten zijn. Zo’n darttoernooi was een kleurrijk gebeuren in rokerige zalen, maar door de komst van de televisie die met splitscreens dit mooi in beeld kan brengen werd het spel ook een televisiegebeuren, en daarmee commercieel. Tot en met 2005 werkte tot nu toe uitsluitend kroeglopers zich naar de top. En toen kwam Jelle. Jelle kwam, zag en overwon. Nee, helemaal geen kroegloperstype, een keurige nette jongen die door de familie van zijn vriendin is aangezet tot dit spel. En hij bleek er gevoel voor te hebben. En zo wordt zo’n spel langzamerhand van een gezellig bezigheidsaangelegenheid topsport. Want de jongen laat zich nogal neerbuigend uit over zijn collega’s en de setting. In zijn ogen is de enige kampioen Phil Taylor -van die andere dartsorganisatie- en uit hij kritiek op o.a. dat gedoe van officieus of officieel. Die andere Nederlander, Barney, die werd afgedroogd tijdens de finale, is eigenlijk al een beetje begonnen met het professionaliseringstraject. Die voormalige postbode heeft ook al een staf om zich heen en probeert ook fit te blijven, al zie je daar maar weinig van. Misschien komt het omdat wij een breedbeeldtv hebben, maar de man wordt er zeker niet magerder op. De charme gaat er wel vanaf, De kleurrijke omgeving zal hoe langer hoe saaier worden; de prestaties zullen verbeteren, maar wordt het daardoor leuker? In mijn ogen niet. Als er in zo’n professionele omgeving iemand verliest staan er veel belangen op het spel, waarmee de zaak aanzienlijk harder en daardoor onaantrekkelijker wordt. En om nu zo’n kroegspel als professionele sport te gaan zien, gaat mij eigenlijk te ver. Zelfs de premier belt de winnaar van dit toernooi. En waarom? Omdat darts op TV een kijkcijferkanon is en dus iedereen kijkt.Maar in mijn ogen kun je dan ook de winnaar van Idols gaan ridderen. Voetjes bij de grond mensen: het moet gewoon een kroegspel blijven. Ook in echte sporten zoals het schaatsen zie je dat de professionalisering leidt tot conflicten, gedoe over de accommodaties, invloed van de techniek etc. Vroeger werd er buiten geschaatst op vaak prachtige banen. Maar om de competitie zo eerlijk mogelijk te maken is dat nu not-done. Overal ter wereld verschijnen overdekte betonnen schaatshallen om maar zo gelijk mogelijke omstandigheden te scheppen. Sport verbroedert, maar topsport schept afstand. Wat mij betreft werken ze de toernooien af in een besneeuwde baan in Inzell of zo. De inbreng van de natuur maakt het extra spannend, vooral omdat je dan niet van tevoren weet wie er gaat winnen. Lijkt me eigenlijk zeker zo leuk om naar te kijken.