Ik ben campagnecoördinator van de PvdA voor de gemeentelijke verkiezingen hier in Dongen. Ik ben ook verslaggever en ik zal er daarom ook alles aan doen om objectief te blijven in deze rol. Maar als campagnecoördinator plan je acties om zo effectief mogelijk kiezers te bereiken. Soms met zichtbare of ludieke acties, soms serieus op de inhoud en soms op een bijna 19e eeuwse wijze. Hoezo 19e eeuws?
Blijkbaar vinden de meeste partijen het belangrijk dat er een poster op een bord komt te hangen met de kop van de lijsttrekker, een leus of een andere afbeelding waaruit duidelijk blijkt waarvoor de partij staat. We leven in de 21e eeuw en dit vinden we bij campagnevoeren dus belangrijk. En hoe gaat het er dan aan toe. De gemeente zet een kleine-twintigtal lege borden verspreid over het dorp en de partijen mogen daarop hun posters plakken. Nergens anders, want dan krijg je gelazer. In het verleden werd heel Dongen onder geplakt – vooral de SP was berucht – maar bij ambtelijk besluit heeft men vastgesteld dat dit niet meer kan en dat de borden de enige plaatsen zijn, waarop publiekelijk de posters mogen hangen. Zon bord moet met meerdere partijen gedeeld worden en zo begint het vrolijke en respectloze over elkaar heen plakken. Gebruik je de verkeerde plaksel, dan liggen je posters zelfs zonder concurrentie er na een regenbui al af. En dan de kwaliteit. Van het landelijk bureau krijg je saaie posters met een korte leus, terwijl de top van de partij een eigen beeld wil wegzetten. Daarom moet je dus posters laten maken op minimaal A2-formaat. A2 is echt onbetaalbaar: gevolg 2x A3 is ook A2, dus plakken met een naad. En dan hangen daar je mooie posters. En nu komt de hamvraag: Laat een persoon zich overreden om op jouw partij te stemmen op basis van een poster op een bord? Het antwoord wat mij betreft is heel duidelijk: NEE. En ben ik daarin de enige? Zeker niet. Eigenlijk denk ik dat niemand zich door zo’n poster laat overtuigen. De enige spin-off van zo’n poster is dat de bevolking kan zien dat je moeite doet om in de picture te raken. Een erg ineffectief middel dus, tijdrovend en kostbaar. Maar waar kun je wel op scoren? Belangrijk is om de pers op de hand te hebben en je gezicht in de samenleving te laten zien. Vanuit mijn overtuiging had ik ook het idee dat je vooral over de inhoud met de burger zou moeten gaan praten. Na drie weken actievoeren ben ik tot de conclusie gekomen, dat dat dus niet werkt. Als ik een winkelende moeder vertel dat er 7 maart verkiezingen zijn en dat het belangrijk is te stemmen, dan bereik je al voldoende. Met een klein presentje zorg je ervoor dat ze hieraan wordt herinnerd. Meer doen heeft echt geen zin; niemand zit te wachten op een diepgaand gesprek over politiek tijdens de boodschappen en indien dit wel zo is, geef dan je adres af en ga op een rustig moment met elkaar in gesprek. Verwijs ook naar zaken die gemakkelijk toegankelijk zijn, zoals internet. En vreemd genoeg denken nog veel mensen dat je daar maar een deel mee bereikt. Dat is ook wel zo, maar dat ligt vooral aan jezelf. Internetgegevens moet je halen. Die komen ze niet zomaar brengen. Je moet dus potentiële klanten lokken naar jouw site. Je zou dus je klanten moeten gaan mailen. Zijn het hotshots op internetgebied dan is er een relatief nieuw, mooi middel:’RSS-feeds. Als jij op de hoogte wil blijven van de wijzigingen op een bepaalde site kun je hier automatisch bericht van krijgen als er een “RSS” of “XML” icoontje op de site staat. Je moet daarvoor een gratis zogenaamde feedreader downloaden en de link die achter zo’n icoontje zit éénmalig kopiëren naar de feedreader. Als er dan iets wijzigt op de betreffende site krijg je daarvan een signaal, mits je de feedreader aan hebt staan. Dit is een leuk middel om je op de hoogte te houden van nieuws, hobby’s etc en zal uiteindelijk jouw internetgedrag voor een deel gaan bepalen, doordat deze zelf nieuws aanbrengt. Maar nee, we moeten eerst ander plaksel gaan koppen, want de posters zijn er allemaal weer afgevallen. Haal jij de handkar?.