Ik hoop dat het deze week politieke opruiming is geweest. Ons kabinet Balkenende is door de spitsneuzige Blousewies van der Laan naar huis gestuurd. Balkenende sputtert nog wat tegen, want hij wil verder met een minderheidskabinet, maar volgens mij gaat dat het niet redden. Hij heeft namelijk niet door dat Nederland aan zijn Balkeneind is. Iedereen heeft het nu wel gehad met deze technocraat, die elk conflict afdeed met: “Het is vervelend, maar het is nu eenmaal zo gelopen. Toch we moeten verder, want er zijn belangrijkere dingen te doen. Het land moet geregeerd worden.”
Een andere vrouw -Femke Halsema- is de vrouw die de motie heeft ingediend, die het niet heeft gehaald, maar waar uiteindelijk toch het kabinet door is gevallen. Zij is een andere hoofdpersoon in deze klucht. Het amateurisme waardoor dit kabinet deze keer wel is gestruikeld is kenmerkend voor het handelen van Balkenende, die sowieso al moeilijkheden had de kikkers in de kar te houden. Als Rita Verdonk nu haar verontschuldigingen had aangeboden voor het onhandige dossier Ali of Macan, dan had de kamer waarschijnlijk morrend akkoord gegaan. Waren daarbij de emoties zo hoog opgelopen dat de positie van Verdonk onhoudbaar was, dan had ze in het belang van het kabinet ook haar ontslag kunnen indienen. Het dossier is op zich geen kabinetscrisis waard, al moet ik zeggen dat ik er blij mee ben. Maar het feit dat Ali een verklaring moest ondertekenen, die ze zelf niet eens had opgesteld, met de bedreiging er achter dat het anders voor haar allemaal moeilijk zou gaan worden om haar Nederlanderschap te behouden, is chantage en eigenlijk onnodig. Ik denk niet dat de kamer op een verklaring van een burger zit te wachten. Blijkbaar heeft het kabinet daarvoor geen gevoel, waarmee het aantoont dat het ver van de maatschappij verwijderd staat. Zalm en zo zijn wel aan het mokken. Net nu hij eindelijk eens een wat vriendelijkere begroting kon presenteren gebeurt dit. Met de oogst in het vizier wordt door natuurgeweld alles vernield. De overgebleven ex-regeringspartijen geven de kleinste de schuld. D66 met Blousewies van der Laan als frontvrouw in de kamer, hield haar rug recht en sprak het hoge woord uit. Maar haar twee ministers in het kabinet, waaronder de onlangs benoemde nieuwe politieke leider Pechtold, bleken op dat moment nog in het kamp Balkenende te zitten. Dat was niet handig. Daarmee heeft volgens mij op theatrale wijze van der Laan haar gifbeker van Socrates gedronken, waardoor D66 van de kaart zal verdwijnen. Alleen als deze moed beloond wordt door de kiezer zal D66 nog mee kunnen blijven doen. Maar ik vrees het ergste. De peilingen wijzen namelijk uit dat de partij een splinterpartij wordt. En eigenlijk vind ik dit wel jammer. D66 is een partij die ondanks dat ik er nooit lid van zal worden of zelfs op stem toch mijn sympathie heeft. Het meest verrassende vond ik toch de wat lauwe reacties in de pers. Alsof iedereen opgelucht adem haalt. Daarnaast is er in mijn ogen geen aanleiding om het kabinet als rompkabinet te laten zitten. Uitgerekend vandaag begint het lange zomerreces en zou er toch al niets meer gebeuren. Dus het gemekker dat het land instort vind ik een drogreden om het kabinet aan te houden. Kortom ik zal het campagnemateriaal weer eens op gaan poetsen. En ik dank Kees Driehuis van Zembla, die onbedoeld de aanleiding is geweest van deze klucht. Ja, deze man blijkt elke seconde wijzer te worden.