Er zijn landen waar de gemiddelde dagtemperatuur altijd rond de dertig graden ligt. Nederland ligt zo noordelijk dat we hier alleen maar van kunnen dromen, hoewel? Het is nu een paar weken voor onze begrippen uitzonderlijk warm en wat zie je gebeuren: heel Nederland raakt uit balans.
Er dreigt een watertekort waardoor de haringvlietsluizen al dicht moeten om de waterstand in de rivieren op peil te houden, de binnenwateren zijn vergiftigd door de aanstormende blauwalgen, die met deze temperaturen sterk vermenigvuldigen en dan hebben we het nog niet over het krijgen van zwemmersjeuk. Verder zullen we binnenkort het land wel weer niet meer mogen beregenen en zie je Zeeland en en de Zuid-Hollandse en Waddeneilanden vollopen met toeristen, die toch maar hebben besloten in eigen land, of zoals de Duitsers in hun buurland te gaan verblijven. Aanvankelijk is iedereen blij. Het mooie weer zorgt voor aangename avonden buiten op het terras, alwaar bijna dagelijks de barbecue wordt ontstoken. Maar na een paar weken, dan ben je dat ook weer beu. Dan heb je eigenlijk wel weer behoefte aan iets ‘normaals’ te eten, en dan is het er eigenlijk te warm voor. Ook de regen ga je missen. Je ziet je tuin zuchten onder de felle zon en ziet ook dat sproeien eigenlijk niet veel meer helpt. En zo midden in juli is ook nog eens iedereen op vakantie. Tsja, met dergelijk weer hoef je niet naar het buitenland, plachten we dan te zeggen, maar zo’n land als Nederland is helemaal niet ingesteld op 30+ temperaturen, blijkt dan. Door het toch wat drukkende karakter van het weer kun je niet echt op een terras zitten en drinken we uit gewoonte de verkeerde dingen – zoals koude pilsjes- terwijl je eigenlijk alleen water zou moeten drinken. En dan veel, heel veel. Met de gebruikelijke uitdrogende bakjes koffie ’s morgens en thee ’s middags beulen we onze lichamen verder af. Ook onze huizen zijn niet bestemd voor dit weer. Ik krijg met onze gehele glazen achterkant het huis niet meer onder de 28 graden binnen. Oké, denken jullie dan, die Rinus is een echte Nederlander en moet altijd klagen, maar dat is niet echt zo. Op zich heb ik geen hekel aan dit weer, maar wij zijn er gewoon niet klaar voor om dit langdurig te hebben. De kracht van ons klimaat zit toch ook in de onvoorspelbaarheid ervan. Weerlieden zijn nu enkel nog recordjagers geworden, maar de luisteraars zijn niet meer geboeid als het toch al duidelijk is wat er gaat gebeuren Ook blijken sommige mensen wel erg naïef. Zo verwijt ik de organisatie van de vierdaagse hun eigen fiasco deze week. Iedereen wist dat afgelopen dinsdag het ver over de dertig graden zou worden. U weet hoe Nederlanders zijn – direct enthousiast wanneer er een spatje zon is -, maar wij Nederlanders kijken in zo’n geval niet wat men in het warme buitenland doet met deze temperaturen. In midden Spanje zal men echt niet overdag in een T-Shirt en korte broek stevig gaan wandelen, daar gaan mensen naar bed en komen tegen de avond weer te voorschijn. Wij denken dat deze mensen luie donders zijn, maar dat zijn ze zeker niet. Ook zie je dat mensen in Griekenland en Spanje veel dikker gekleed zijn dan wij als de zon schijnt en men moet werken. Nee half voorbereid en half naakt stuurt de organisatie van de vierdaagse hun 45000 volgelingen de hel in. Ik begreep ’s morgens al niet dat men de afstanden niet gewoon had gehalveerd en stond daarom ook versteld van de laconieke houding. Blijkbaar durfde de organisatie zo’n grote verandering niet door te voeren, bang voor protest en opziende tegen de grote organisatorische vraagstukken. Maar nu is het veel dramatischer afgelopen. De 4-daagse is stilgelegd na twee doden en honderden mensen die ziek zijn geworden van de hitte. En zo ploeteren we maar voort. Gelukkig heb ik het voordeel dat mijn baas een heerlijk gekoeld gebouw ter beschikking heeft gesteld om te werken, of is het vluchten?