Volgende week ga ik voor de vijfde keer vliegen dit jaar en voor de derde keer over de Atlantische oceaan. Niet dat ik normaal zo’n globetrotter ben, maar ik heb het toeval dat ik dit jaar twee seminars bezoek in de Verenigde Staten: Eén keer was het in april in New York en aanstaande week ga ik naar het hopelijk zonnige San Francisco. Dat zijn een beetje de krenten uit de pap als je ICT-architect bent en met je snuit overal tussen wilt zitten.
Dat reizen op zich vind ik wel leuk, maar lange vliegreizen ben je toch al wel gauw beu. Dus gewapend met een mp3-speler, wat spelletjes en wat te lezen probeer ik de tijd een beetje te doden. Ik heb nog geen idee wat voor soort vliegtuig ik krijg voorgeschoteld deze keer, maar ik hoop dat ik wat beenruimte heb. Ook een videosysteem in de stoel voor me zou ook leuk zijn. Maar het allerliefst zou ik willen dat ik kon slapen. Zeker nu, want het tijdverschil met San Francisco is maar liefst negen uur en dat is best veel. En dan ga je dus naar Amerika en dan moet je wel jezelf realiseren dat je niet zomaar alles mee kunt nemen. Een collega van mij was vorige week naar de VS geweest en moest zijn shampoo en scheerschuim in de VS achterlaten. Dus alle vloeibare spullen maar in de koffer stoppen. Ik weet niet wat er nu weer voor maatregelen komen na het ongeluk met een sportvliegtuigje in New York, maar ik zal het maar gelaten mezelf laten overkomen. Als een boef word je ontvangen in de States. Ze maken een foto van je en je moet je vingers laten afdrukken. Nog net krijg je geen bord met een nummer voor je snufferd. Op zo’n seminar word je door de organisator altijd naar mooie hotels geleid. Die kosten dan zo’n 350-400 euro per nacht, terwijl je er alleen slaapt en doucht. Niet dat mijn baas dat niet zal betalen, maar ik vind het totale onzin. In zo’n stad als San Francisco kun je voor minder dan 100 euro ook terecht. Dus heb ik een hotelletje geboekt, driehonderd meter van het centrum waar het plaatsvindt en dus goedkoop. Ik zal nog wel moeten ervaren of goedkoop geen duurkoop is, maar zover ik op internet kon nagaan is het een net hotelletje en hebben de gasten er goede ervaringen. Tijdens zo’n seminar heb je een drukke agenda. Je komt er om dingen te zien en te leren, maar het is ook één grote lobbybeweging. Je wordt uitgenodigd voor cocktailparty’s en cruises, concerten en etentjes. Ik dacht dat ik er kwam om te werken? Omdat we er een week zijn hebben we gelukkig nog wel even wat tijd om de stad verder te bezoeken. Als dit nu goed bevalt gaan we wellicht ook nog een keer met zijn tweeën deze kant op. Want jammer is dat je zulke reizen alleen doet. Niet dat ik me zal vervelen met de vier collega’s die meegaan, maar het is toch anders met je vrouw erbij. Het ergste kijk ik nog tegen de terugreis en aankomst hier op. Dan heb ik waarschijnlijk een vreselijke jetlag. Wat zit ik nu te zeuren! Er zijn mensen die komen zelfs nooit hun woonplaats uit, En dan maak ik me druk over wat slaaptekort. Volgens mij ben ik teveel verwend. Ik zou me moeten schamen.