Stemmen

Volgende week gaan we weer naar het stemhokje om met een druk op de knop of een rood potlood de keuze te maken voor een persoon waarvan jij vind dat hij of zij gekozen moet worden. Mijn vrouw kwam deze week met een ander idee. Als je nu naast een “voor-“stem ook eens een “tegen”-stem zou mogen uitbrengen. De gesaldeerde telling bepaalt dan of de persoon in de kamer komt Je mag er ook voor kiezen om alleen een “voor” of “tegen” keuze te maken.

Het effect zou zijn dat er bij sommige uitgesproken figuren een groot aantal zowel voor- als tegenstemmers zouden zijn. Het spreekt wel veel meer het gevoel van de mensen uit en is in mijn optiek een beter democratisch middel om te peilen wat nu de Nederlander werkelijk wil. Heeft iemand een negatief saldo, dan kan hij of zij niet in de kamer komen. Zo stimuleren we ook op langere termijn dat er lijstverbindingen komen en er minder partijen zullen zijn. Het feit dat er meer dan 20 partijen meedoen aan verkiezingen is ridicuul. In een land waar sinds de invoering van de democratie een linkse of rechtse middenkoers wordt gevoerd heeft het oprichten van vooral doelgroeppartijen geen enkele zin. Ik zou er niet aan moeten denken dat de partij voor de dieren aan de macht komt. Mogen we dan geen vlees meer eten of zo? Politiek gaat over mensen. En ook hoe langer meer over personen. Zo hoorde ik dat de mensen in hun hart vaak het wel eens zijn met de PvdA, maar niet op Bos willen stemmen, omdat hij niet betrouwbaar genoeg over zou komen. Men kijkt dus niet naar de inhoud van de boodschap maar naar de boodschapper zelf. Bij een voor- en tegenstem kun je dit nog verder uitbouwen en wordt het nog belangrijker hoe je de boodschap brengt. Verkiezingen worden spectaculairder en er wordt meer op de man gespeeld. Dan krijg je weliswaar meer Amerikaanse toestanden, maar de betrokkenheid van het volk wordt daarmee ook groter. Want een goede kans is er dat de zwevende kiezer in Nederland weer gewoon zwevend blijft omdat het hem duizelt van de verschillende meningen en niet meer weet wat hij ervan moet denken. Vaak weet hij wel wat hij in ieder geval niet wil. Het gedrag van politici zou sterk kunnen gaan neigen naar populisme, maar in feite is dat nu ook al. Maar daar zit ook het risico dat de tegenstemmer dit afstraft De spindoctoren zullen hun voormannen met duidelijke stellingen op het strijdtoneel moeten plaatsen. Maar daardoor weet de gewone man –en daar zijn er toch de meeste van- wèl waarvoor de partij staat. Geen flutdetails die uiteindelijk toch in de marges van een regeerakkoord worden weggevaagd, maar een lijst met standpunten waarop coalitiebesprekingen kunnen afbreken als ze niet worden meegenomen. Ze zullen minder in de verleiding worden gebracht elkaar echt zwart te maken, want dat straft de kiezer zeker af met zijn tegenstem. Nu wil men in verkiezingsstrijd ook de degens kruisen, maar wel met een rubberen bal op de punt, want volgende week zitten ze samen bij de koningin om mogelijk een nieuwe regering te vormen. En dan zijn ze toch weer tot elkaar veroordeeld. En niemand zit te wachten op struikelkabinetten zoals de afgelopen vier jaar. Als we dan toch bestuurlijk iets willen veranderen is de voor- en tegenstem wat mij betreft een goede kandidaat. Voor wie ik stem dat weet ik wel, maar wie mag er zeker niet inkomen? In ieder geval wat mij betreft zo’n ultrarechtse bal. Wilders, Pastors of eh… Tja, mag ik geen twee tegenstemmen uitbrengen?

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht