Is Nederland paranoia aan het worden of is het slim? Het afgeven van een weeralarm wordt sinds kort echt serieus genomen. Zo hebben we in dit prille jaar er al drie gehad. Ramen en deuren dicht, afspraken afzeggen; binnen blijven etc. etc. Nederland moet op slot als er een storm waart of vlokken uit de lucht komen. Dan moet het niet zo uitpakken als afgelopen week, waarbij het KNMI een weeralarm afgeeft en het achteraf allemaal wel meeviel.
De verwachte sneeuw kwam wel –en zelfs ongeveer op het geplande tijdstip- maar was net zo snel weer weg als ze was gekomen. De hoge temperatuur veranderde het sneeuwlandschap snel in een modderpoel en toen het daarna ook nog begon te regenen was het snel gedaan met de pret. Gelukkig hebben nog veel mensen een paar foto’s of filmpjes geschoten van deze weerssituatie, want met het opwarmen van de aarde is het maar de vraag wanneer er een volgende keer sneeuw komt. Het feit dat wellicht in dit geval het weeralarm een beetje overtrokken was, is koren op de molen van de sceptici, wat ¾ van Nederland is, Was ons onkreukbaar volkje net bereid de weerwaarschuwingen serieus te nemen, door één zo’n –noem het- misser staat het systeem toch alweer op de tocht –om maar in weersbeeldspraken te blijven. Ik verwacht dat bij het volgende alarm Nederland zijn wenkbrauwen optrekt en denkt: het zal wel meevallen. Ik laat mijn agenda niet bepalen door een paar haast astrologische weersvoorspellers, die er in ons grillige land toch meestal naast zitten. Ik trek er wel op uit als er een stormpje windkracht 11 wordt verwacht of een meter sneeuw. Ik zie wel, ik laat me niet meer van de wijs brengen door zo’n weeralarm. En zo gaat dit dus twee keer goed en één keer fout en we staan weer op nul. Nederland is een erg vol land met een ingewikkelde kwetsbare infrastructuur, die bovendien continu is overbelast. Het systeem van weeralarmen zou ervoor moeten zorgen dat de Nederlanders pas op de plaats maken in letterlijke zin, als de weersomstandigheden extremer worden. Dat kan tegenwoordig ook veel beter dan vroeger, aangezien veel mensen in staat zijn om vanuit huis te werken, zoals ik. Het dwingt ook bedrijven creatiever om te gaan met tijd en afstand. Zo had ik donderdag een overleg in Zeist. Ik had besloten niet te gaan vanwege het weeralarm, terwijl het belang van het overleg best groot was. Toch is het overleg doorgegaan doordat ik de organisator opperde om het gesprek te voeren door het inzetten van een zogenaamde conference call. Een belcirkel waar iedere deelnemer in een gezamenlijk telefoongesprek argumenten kan uitwisselen. Het is even wennen, maar als je goede afspraken maakt is dit best een goede en goedkope oplossing. Zeker als je bedenkt dat ik anders twee keer pakweg anderhalf uur in de auto had gezeten voor een overleg van een uur. Ook al is er geen weeralarm, dit soort zaken moeten we meer doen. Bij ons bedrijf hebben we ook een videoconferenceroom, waarvan ook veel te weinig gebruik wordt gemaakt. Ik denk dat ik maar eens actie zal starten om deze vormen van overleg te stimuleren. Maar hoe gaat het nu verder met het weeralarm? Er waren natuurlijk ook angsthazen, die bij het horen van deze waarschuwing het liefste in een bomvrije kelder gingen zitten en geen stap meer zouden durven te verzetten. In mijn ogen heeft het weeralarm erg veel nut. Het probeert mensen bewust te maken van de dreigende situatie. Het is uiteraard aan jezelf om dan een oordeel hierover te vellen. Maar denk er niet te licht over. Stel dat de sneeuw wel was blijven liggen, dan was de ramp niet te overzien geweest als er geen weeralarm was gegeven. Want doordat dit alarm nog redelijk serieus werd genomen waren er nauwelijks problemen in de avondspits. De enige organisatie waarvan ik niets snapte was de NS, die vanwege de verwachte chaos minder materieel inzette om aan het dienstrooster te kunnen voldoen. Dat kan alleen een communicatieman bedenken, want aan deze maatregel ontbreekt volgens mij elke logica. Het gevolg was dat er op het spoor dus wel problemen waren, maar vooral door deze idiote maatregel. Ik voorspel u dat bij het volgende weeralarm zeker de helft van de mensen die nu wel thuis of op kantoor bleven zich door de weergoden niet meer van de wijs zullen laten brengen en gewoon weer op pad gaan. Vroeger waren er ook geen weeralarmen en kwam ook iedereen thuis. Dat de situatie anno 2007 niet meer is te vergelijken met pakweg 25 jaar geleden dringt blijkbaar niet door. Ja, ik spreek deze mensen nog wel als ze op een veldbed op een kil station moeten gaan bivakkeren. Dan zal ik zeggen: slaap rustig verder.