Dauwtrappen

In mei wordt er dauwgetrapt of is het gedauwtrapt? Vandaag schrok ik wakker van een drumband die door de straat liep en ervoor zorgde dat ik al om zeven uur ’op zondagochtend naast mijn bed stond. Dit dauwtrappen hoort eigenlijk volgens de oorspronkelijke traditie plaats te vinden op Hemelvaartsdag. Nee; vier dagen voor Hemelvaart toetert en drumt de fanfare al door onze straat. Waarschijnlijk omdat de deelnemers op Hemelvaartsdag alweer een meivakantie inluiden of dat de woonboulevard bezocht moet worden en daarmee de dag dus verloren gaat is de traditie wat verschoven.

Ik heb altijd gedacht dat dauwtrappen iets met de kerk te maken had. Maar dat blijkt niet het geval te zijn. De enige connectie met de kerk is dat er een doel moest zijn om heen te lopen. Daarom werd een kerk in een naburig dorp als slachtoffer gekozen. Tenslotte zou men op Hemelvaartsdag toch de kerk moeten bezoeken, dus werd het nuttige met het aangename verenigd. Volgens het Nederlands centrum voor Volkscultuur gaat men dauwtrappen om van de natuur te genieten. Andere bronnen zeggen dat dauwtrappen iets met seks te maken heeft. Het blijkt een restant te zijn van een oeroud voorjaarsritueel om de vruchtbaarheid te bevorderen. De groeikracht van de natuur, die explosief is in de meimaand, is heilzaam door met blote voeten het natuurwater – de dauw- te betreden. Ik verwacht niet dat de deelnemers die zich vanmorgen bij het buurtcafé hebben verzameld voor hun jaarlijkse wandeltocht dit direct met seks in verband brengen. Ook wordt er als reden aangegeven om te dauwtrappen om samen met dorpsgenoten de onderlinge band te vieren, omdat men de winter weer was doorgekomen door elkaar te helpen. Belangrijk bij deze beleving is dan wel dat het een feest werd. Dat feesten spreekt meer aan. Een bijkomend element van het feestritueel – het drinken – zal eerder tot de verbeelding spreken. Om half zeven verzamelde de mensen zich hier in Dongen. In andere dorpen gaat men nog vroeger van start. Diep in mijn geheugen kan ik me herinneren dat er al om vijf uur ’s ochtends werd aangevangen. In deze tijd waarin iedereen het druk druk druk heeft, zal de organisatie gemeend hebben de mens toch wel wat nachtrust te gunnen. En zo vlakt langzaam zo’n traditie af tot een soort geformaliseerde mei-activiteit. In andere delen van het land moet men zelfs al gaan betalen om mee te doen. Dan is het gelijk een arrangement, met ontbijt en zo. Het spontane gaat er dan toch wel vanaf, als het zo is opgezet. Voorlopig heeft het dauwtrappen voor mij als wekker gediend en geniet ik van het (nog) zonnige weer. Bovendien is het vandaag Moederdag en aangezien mijn moeder en die van mijn vrouw beiden nog in leven zijn is het vandaag een familiebezoekdag. Wellicht dat daarom het dauwtrappen niet met Hemelvaart wordt gevierd in Dongen. Laten we alles maar tegelijk vieren, dan zijn we er ook vanaf. En zo degradeert het dauwtrappen als een mooie traditie mogelijk tot een verplicht nummer.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht