Sinds een aantal jaren zijn we nu gezegend met de zorgverzekering die iedereen bij een verzekeraar moet afsluiten. Het aanbod bestaat uit een basispakket en een aanvullend pakket. Het basispakket wordt bepaald door de regering en de zorgverzekeraars moeten dit dan concurrerend aanbieden. Op zich zou je kunnen zeggen dat dit betekent dat de consument goedkoper uit is dan wanneer dit centraal wordt geregeld.
Er is namelijk sprake van concurrentie. Dat wil zeggen dat de verzekeraars de zorg zo goedkoop mogelijk willen inkopen. Daar hebben ze allerlei trucs voor, zoals een beperkte kring van behandelcentra waar afspraken mee zijn gemaakt. Of met apothekers. Het risico hiervan is dat de instellingen die de zorg moeten leveren verliezen gaan leiden of onder de tot nu toe geldende kwaliteitsnorm gaan werken met alle risico’s van dien. Het eerste wat ze gaan doen is proberen de zaak wat doelmatiger in te richten.. Gezien de enorme persoonlijke verantwoordelijkheid die we onze artsen opleggen en daardoor het systeem van koninkrijkjes in stand houden, slagen de instellingen hierin maar ten dele. Dus aan de ene kant moeten kosten worden gedrukt, maar aan de andere kant willen wij, mensen, vertrouwen op de kwaliteit van onze gezondheidszorg. Artsen, klinieken en ziekenhuizen zijn vanuit hun beroepshouding ook bezig om nieuwe technieken te bedenken om mensen langer gezond te houden en daardoor een langere levensverwachting te kunnen afgeven. Haast iedereen wil gezond oud worden. De onderzoeken en resultaten die worden behaald zijn bijna zonder uitzondering miljoenenprojecten met een lange doorlooptijd, Door deze successen wordt de zorg stukken duurder. Doordat we door deze resultaten steeds ouder worden, is de groep die de kosten moet opbrengen ook steeds kleiner. Het gevolg is dat de kosten dramatisch zullen stijgen, waarmee er een tweedeling in de maatschappij zal komen. Goedbedoeld stelt de regering vast dat er volgend jaar een uitbreiding op het basispakket moet komen, maar het gevolg hiervan is simpel: de premie wordt hoger en zoniet: de kwaliteit minder. En ondanks dat wij een goede gezondheidszorg als één van de belangrijkste verworvenheden van onze welvaart vinden, zullen we toch een afbreuk gaan zien van dit stelsel. De vraag is of de marktwerking wel goed zijn werk doet. Meer dan ooit zijn er verschillen in dienstverlening van de verzekeraars. Maar het is een soort Russisch roulette: je komt er pas werkelijk achter of je de juiste keuze hebt gemaakt als je er mee te maken krijgt. Waar ik vroeger zonder problemen direct werd behandeld in het ziekenhuis, moet ik nu mijn behandeling voorleggen aan een verzekeringsarts, die bepaalt waar ik de handeling moet laten verrichten, als hij de aanvraag al goedkeurt. En mensen gaan ook voor de zorgverzekering op de prijs af. Vaak worden er via beroepsorganisaties, verenigingen en werkgevers prijstechnisch gunstige contracten aangeboden, Het lijkt daarmee alsof je geen keuze meer hebt, want als je niet op dit aanbod ingaat betaal je elders meer. Bovendien is de materie zodanig ingewikkeld dat Jan-met-de-pet echt niet alle voorwaarden gaat uitspitten. Door het verkrijgen van korting lijkt hij tevreden, totdat blijkt dat hij ergens niet of ten dele voor verzekerd is. De verzekeraars lijden momenteel enorme verliezen. Ze kunnen dit slechts opvangen door het aantal verzekerden fors uit te breiden om het risico meer te spreiden. Dat kunnen ze niet zelf, dus gaan ze fuseren. Er is daarom ook sprake van een ware fusiegolf in zorgverzekeringsland. Een andere noodsprong die de verzekeraars willen gaan maken is antiselectie. Mensen met een groter gezondheidsrisico door slechte leefgewoontes zouden meer premie moeten gaan betalen. Een ondoenlijke zaak, die vooral de onderkant van de maatschappij zou treffen. De kosten zouden nog vele malen hoger worden om vast te stellen of er wel sprake is van een slechte leefgewoonte. En als de gewoontes veranderen, tijdelijk of voor altijd, wat zou er dan moeten gebeuren? Typisch een geval van gedrag van een kat in het nauw. Die verliezen zijn ontstaan om markt te kopen. Onder de kostprijs werden contracten aangeboden. Dat gaat een aantal jaren goed, zolang er nog voldoende reserves zijn bij de verzekeraars, maar eens houdt het op. Dan moet er weer een echte kostprijs in rekening worden gebracht. En door de alsmaar stijgende kosten, en hopelijk geen verval van kwaliteit, zullen de verzekeraars de premie dit jaar op een fors hoger niveau gaan inzetten is mijn verwachting. Zeker ook omdat de concurrentie minder is. En als dit dan dit jaar niet gebeurt dan zeker volgend jaar. We wensen elkaar vaak een goede gezondheid toe. Dit wordt belangrijker dan ooit.