100 jaar St. Josephkerk

Deze week prijkte er een grote banner voor de deuren van de St. Josephkerk in Dongen. “Gevierd” werd dat het gebouw 100 jaar ervoor ingewijd was. Het initiatief tot deze herdenking kwam uit de kringen van de heemkundekring en de actiegroepen die zich inzetten voor het behoud van dit cultureel erfgoed. Persoonlijk heb ik niet zoveel met deze kerk. Rationeel gezien is het niet meer dan logisch dat het gebouw wordt ontmanteld als het niet meer aan zijn bestemming voldoet. Zeker een gebouw waarvoor wel een herbestemming kan worden gevonden, maar waarin fors geïnvesteerd moet worden om dit te bereiken.

Bovendien zal ook het onderhoud op den duur de eigenaren op hoge kosten gaan jagen. Bijvoorbeeld een pannetje recht leggen is een mega-operatie. Bekijk je het echter wat minder rationeel, dan is het natuurlijk zonde dat zo’n gebouw moet wijken. Wellicht niet enig in zijn soort en met de laatste grote verbouwing ook architecturaal verpest heeft het ding toch 100 jaar fier als een baken in de Dongense skyline gestaan. Haal je zoiets weg dan is het als een kies trekken uit een gebit. De heemkundekring en de actievoerders hebben hun uiterste best gedaan om de Dongense bestuurders ervan te overtuigen dat men toch moest kiezen voor een herbestemming. Met meer dan tien verschillende plannen hebben ze de gemeente bestookt om hun gelijk te krijgen. Wellicht is daarbij het gebrek aan focus geweest waardoor de gemeente het kaf niet van het koren kon scheiden, er hoofdpijn van kreeg en vervolgens volhardde in het standpunt dat het gebouw weg moest. In een wanhopige poging om dit besluit alsnog terug te draaien is men nu op zoek naar vormfouten in de procedure. Die liep ook niet over van duidelijkheid. Eerst wordt het gebouw op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst, om te voorkomen dat het kerkbestuur een sloopvergunning kon aanvragen; om een paar jaar later deze status te willen opheffen om de sloop wel toe te staan. Dat riekt naar machtsmisbruik. Het valt anders niet mee dit zo te doen want de commissie die gaat over de gemeentelijke monumenten lag ook nog dwars. Goed, de rechter zal hierover nog wel een uitspraak doen. Ondertussen hebben de oude en de nieuwe eigenaar het gebouw van binnen zowat gesloopt, naar ik heb begrepen. Zolang dit nog een gemeentelijk monument is, zou men van het gebouw af moeten blijven. Net nu juist de tentoonstelling “Verliefd op Glas” van glazenier Jan Willemen aan de gang is, zijn de gebrandschilderde ramen van deze kerk achter houten platen verdwenen, hetgeen het gebouw een mistroostig uiterlijk geeft. Helaas vrees ik voor de strijders voor behoud dat we over 100 jaar niet opnieuw een banner aan deze kerkdeuren zullen zien hangen. Het feestje was overigens ook nog gericht op de begraafplaats, die ook honderd jaar geleden werd ingewijd, maar die al enkele jaren geleden is geruimd. Volgens mij hebben de Dongenaren zich er al lang bij neergelegd dat het gebouw verdwijnt. Ook wel omdat dit besluit een onderdeel is uit de ketting van plannen van de gemeente om het centrum te veranderen. Alle planvorming hierover hangt aan elkaar en deze sloop van de kerk speelt een cruciale rol. De gemeente blijft zolang de procedure loopt in een impasse hangen, wat ruimte creëert voor plannenmakers om weer met nieuwe voorstellen voor het centrum te komen, zoals de Dongense Woningbouwvereniging. Maar ondertussen komen ook alle instellingen en clubs die afhankelijk zijn van de uitvoering van deze plannen zo langzamerhand in de problemen en moeten kosten maken om toch ook nu nog hun activiteiten op een goede manier uit te voeren. Het beeld om alles in één plan op te lossen met een dergelijke onderlinge afhankelijkheid zoals de gemeente nu denkt voordelig te kunnen doen lijkt onhaalbaar en zal uiteindelijk veel tijd gaan kosten en uiteindelijk ook veel meer geld dan nu de bedoeling. Met een goede toekomstvisie en een gefaseerde invoering zouden we veel beter af zijn. Ik ben anders ook bang dat Dongen een aantal jaren één grote bouwput wordt. Zitten we daar dan op te wachten?

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht