Vandaag bereikte ons het bericht dat in het complex in Rijen waar afgelopen week twee mensen stierven aan koolmonoxide is afgekeurd door de brandweer. Alle inwoners moeten er voor zondagmiddag 4 november uit. Het gaat hier om een nieuw appartementencomplex. Krijgen de bewoners eerst al te maken met het overlijden van twee van hun medebewoners, vervolgens worden ze tijdelijk geëvacueerd, daarna het gas afgesloten en nu moeten ze alweer hun huis uit.
En dan hebben we het nog niet over alle media-aandacht. Voor alle betrokkenen moet dit echt vreselijk zijn. Denk je op je oude dag nog lekker te kunnen uitdrijven in een nieuw appartementencomplex, zodat je de eerste jaren nauwelijks iets meer aan onderhoud hoeft te doen, blijkt de bouw niet te deugen. Stel nu dat dit ongeluk niet was gebeurd; hoe was men er dan ooit achter gekomen dat er iets vreselijk mis was met deze woningen? Waarschijnlijk nooit. Of toch wel als een lang gekoesterde wens van het installatiegilde wordt vervuld: de APK-W, ofwel de APK voor woninginstallaties. Maar dan moet het huis waarschijnlijk al een paar jaar oud zijn voor men begint aan een keuring van de verwarming-,ventilatie-,gas-,elektrische- en waterinstallaties. Dan rest in deze de vraag: hoe zit dit dan bij oplevering? Komt er dan een gladde gezant van de aannemer even snel met de opdrachtgever rondwandelen om daarna onder het genot van een drankje en een hapje het afronden van het project te bezegelen? Waarschijnlijk wel. Geen keuring door een onafhankelijk bedrijf, vermoed ik. Maar daar zou dan zo’n bedrijf dat APK-keuringen doet op in kunnen spelen. Op zich is de technische installatiebranche het eens over wat zo’n APK-W moet voorstellen. In tegenstelling tot de politiek heeft deze branche in nog geen jaar dit ontwikkeld. De politiek wil zijn handen er nog niet aan branden en stelt deze APK niet verplicht. Vooral eigenlijk om te voorkomen dat huiseigenaren op kosten gejaagd worden als we dit verplicht zouden stellen. En dat is electoraal gezien niet zo gunstig: met bemoeizieke overheden waarvan de maatregelen kostenverhogend zijn heeft Nederland geen beste relatie. Dus sympathiek zou zijn dat de overheid zich hier niet mee gaat bemoeien, behoudens dat de kosten van zo’n keuring en de kosten voor de bouwkundige maatregelen aftrekbaar zouden moeten zijn van de belasting. Betaalt de overheid toch nog een derde of de helft, afhankelijk van het inkomen. Nee, de branche die woningen verhuurt en verkoopt moet zich dit aantrekken. De makelaars en coöperaties zouden alleen woningen moeten aanbieden, waarvan er een APK-rapport is. Dat geeft de consument vertrouwen, zoals dat ook is bij een APK van de auto. Maar ook hier geldt dat het niets zegt over de kwaliteit van de woning of de totale staat van onderhoud, maar uitsluitend iets over de veiligheid. Het blijft raar dat bij het opleveren van een woning voldaan moet worden aan allerlei normen, maar dat daarna er geen controles en sancties meer zijn. Het gevolg van het invoeren van de APK-W is dat dit de installatiebranche behoorlijk zal overhitten. Veel oudere woningen hebben nu nog versleten bedradingen en leidingen van henneptouw; één of twee stoppen in de electriciteitskast etc, etc. Veel, van deze huizen zouden zowat totaal verbouwd moeten worden om aan de APK-normen te voldoen. En met zo’n plotselinge enorme vraag: kan de installatiebranche dan garanderen dat het goed gebeurt? Om de kosten te spreiden zou het resultaat van een keuring een meerjarenplan kunnen opleveren, waar de in “rood” vermelde zaken direct moeten worden opgepakt. Daarmee zouden de gevaarlijkste situaties in ieder geval kenbaar worden. Het zal nog een hele toer worden eer dat deze regeling algemeen geaccepteerd zal worden. Maar als de corporaties en makelaars dit zouden omarmen, zal dit de huiseigenaar toch een geruster gevoel geven. Hoeveel slachtoffers aan kolendamp en kortsluiting moeten we anders nog ondergaan?