Als je veertig jaar geleden Dongen in verband zou brengen met toerisme, dan zou ieder schamper de schouders ophalen. Hoezo toerisme? In die tijd had Dongen niet veel te bieden. Open luchtzwembad de Vennen en de Duiventoren. En de Duiventoren lag maar voor een klein deel op Dongens grondgebied. Verder was het niet veel. Een stinkende rivier die Dongen doorsneed. Verder een rommelig dorp met veel fabrieken in het midden en hier een daar een aardige straat, waarmee vooral het grote verschil tussen arm en rijk zichtbaar was. De fabrieken zijn uit het dorp verdwenen. Persoonlijk vind ik het jammer dat deze gebouwen zijn gesloopt,
In die tijd had men niet veel oog voor de kwaliteit van dit soort gebouwen, wat inmiddels gelukkig wel is veranderd. Kijk maar eens naar de appartementen die gebouwd zijn in de oude looierij van Driessen aan de Hoge Ham of in de oude fabriek van Smits op de hoek Kard. Van Rossumstraat en de Kerkstraat. Door het wegvallen van die fabriekspanden is Dongen een soort gebit waar een aantal grote kiezen zijn uitgetrokken en waar door geld- en visiegebrek wat noodzakelijke opvulling is aangebracht. Dat dit niet helemaal gelukt is, is iedereen van overtuigd en nu staan we weer aan de vooravond van een nieuwe invulling van het centrum. Persoonlijk geloof ik niet zo in een nieuw centrumplan. Te duur, te ambitieus en niet rendabel te krijgen. Mogelijk vergis ik me en komt er het sprankelende centrum, waar Dongenaren elkaar gaan ontmoeten en een boost moet gaan geven aan het toerisme. Kijk wat voor aantrekkingskracht het ijsbaantje heeft gehad de afgelopen weken. Zelden zoveel Dongenaren bij elkaar gezien ondanks de echte winter die ons overviel. Wat is er veranderd, dat Dongen denkt nu wel een toeristische trekpleister te kunnen zijn? Qua accommodaties hebben we een aantrekkelijk zwem- en fitnesscentrum gekregen, met een grote aantrekkingskracht vanuit Tilburg. We hebben zowaar een succesvolle camping en speelboerderij binnen onze gemeentegrenzen gekregen. Onze agrarische roots hebben zich verenigd en organiseren jaarlijks diverse activiteiten rondom hun bedrijven en er is zelfs een route bedacht langs diverse boerenbedrijven, waarbij je op diverse plaatsen producten kan afnemen van de bron. Ook is er zowaar een museum geopend. Met veel enthousiasme wordt het Dongha Museum geëxploiteerd en inmiddels heeft het museum een nationale erkenning gekregen. Ook komen er hotels in Dongen; in het centrum in Villa Vredeoord en aan de rand van het dorp rondom een te ontwikkelen golfterrein. Verder loopt er langs ons dorp een ecologische zone, die verder in ontwikkeling wordt gebracht en waardoor Dongen op een aantrekkelijke doorgangsroute komt te liggen voor fietsers en wandelaars. Fietsers en wandelaars die met goed uitgezette routes nu ook al in de omgeving van Dongen aantrekkelijk kunnen recreëren. Tsja, wie had dit nu gedacht in 1969. Nu snel nog een paar terrassen –en niet alleen voor de rokers- en Dongen kan in het rijtje Cadzand, Zandvoort en Scheveningen worden opgenomen.