Ticketterreur

Graag gaan mijn vrouw en ik naar popconcerten en –festivals. In het verleden moest je dan voor dag en dauw, vaak ’s morgens om vier uur al, naar de VVV in Oosterhout. Dat was de dichtstbijzijnde plaats waar je kaartjes kon kopen. Met lotgenoten lag je dan vaak met dekens of slaapzakken voor de deur. Er waren soms dranghekken geplaatst en als die er niet waren, wierp zich wel iemand op als regelaar om ervoor te zorgen dat het principe: wie het eerst komt wie het eerst maalt, van toepassing bleef. In het algemeen genomen voltrok zo’n gebeuren zeer gebroederlijk en het had ook wel iets romantisch. Maar kaartjes krijgen lukte niet altijd. Behalve als er een tweede concert werd aangekondigd. Dan kreeg je ook direct plaatsen toegewezen.

Ondanks dat je zes of zeven uur voor de deur had gelegen, bleek het nogal eens dat het concert net voor je neus was uitverkocht, of dat je plaatsen met beperkt zicht kreeg: schertsenderwijs door ons VVV-Oosterhoutplaatsen genoemd. Als een concert uitverkocht bleek, was men zo fideel om je gegevens te noteren en belde de VVV later terug als er een plaats vrij viel of een extra concert werd ingelast. Je hoefde dan niet opnieuw in de rij te gaan staan. Met de komst van internet deed ook het kopen van kaartjes via het web zijn intrede. Nu betalingen veilig te realiseren zijn met creditkaart of Ideal, schroomt niemand zich meer om kaartjes te gaan kopen in de virtuele wereld. In het begin liep dit niet zo’n storm en had je vaak goede plaatsen, de onevenredige servicekosten voor lief nemend. Want het voordeel was dan toch dat je het huis niet uit hoefde. Echter toen dit zeer succesvol ging worden sloeg het grote graaien toe. Om te beginnen werd door hetzelfde internet de verkoop van muziek geminimaliseerd. De CD-tjes verdwenen naar de achtergrond en de vaak illegaal verkregen MP3-tjes maakten een vlucht. De muziekindustrie moest het dus niet meer hebben van de plaatverkoop maar richtte haar pijlen op de concerten. Vroeger veroorloofde een artiest zich nog om alleen met muzikanten, een paar lampen en nauwelijks een decor op te treden, tegenwoordig zijn dit bijna zonder uitzondering megaspektakels met een overload aan licht, geluid, kunstzinnige uitingen en –effecten. Je moet wat doen om de astronomische prijzen die men vraagt te verantwoorden. Bovendien moeten de inkomsten op peil blijven. Het aantal festivals, stadionconcerten en andere megavertoningen is dan ook explosief gestegen. De tweede graai uit de schatkist wordt verzorgd door de criminele instanties die de tickets distribueren. Om te beginnen moet je voor een enigszins soepele afhandeling klant van ze worden. Dat betekent dat je mailbox wordt gespamd met allerlei aankondigen. Ze hebben dan een kooploket, waar je jezelf meestal op een zaterdagochtend vanaf 10 uur via internet kan aanmelden bij de tombola om kaartjes te zien te bemachtigen. Bij een echt groots optreden blijken de mooiste plaatsen nauwelijks bereikbaar te zijn en na een tijd proberen heb je wellicht geluk dat je een aantal kaartjes hebt. Daarbij heb je wel een overdaad aan foutboodschappen en wachtmomenten moeten ondergaan, die je hulpeloos en onzeker maken. Met een beetje geluk bedenk je nog een slinkse sluiproute om je doel te bereiken. De technische infrastructuur van het web is blijkbaar niet erg ingesteld op een dergelijke explosieve vraag. Uiteraard zijn hier oplossingen voor, maar dan moet je investeren. En eigenlijk heeft dat ticketbureau daar niet zo’n belang bij. Ze hebben namelijk ook dochterondernemingen –juridisch en fiscaal niet te traceren onechte kinderen- die een deel van de kaarten vooraf in handen krijgen en tegen woekerprijzen de tickets doorverkopen; vaak in een soort van gekunsteld arrangement. Als je dus echt naar een concert wil, geld genoeg hebt en niet in de zaterdagochtendbingo van LiveNation terecht wil komen, is dit een plek waar je kaarten kunt bemachtigen. Bedenk wel dat de kaartjes 3 tot 10 maal duurder zijn dan bij de volksingang van het ticketbureau. Het lijkt dat LiveNation dit ook wil tegengaan, maar als zij als enige de distributie in handen hebben van de kaarten, hoe komen dan de woekerprijsbureaus aan kaarten? Een maatregel die wel getroffen is dat het aantal tickets dat je per transactie kan aanschaffen wordt gemaximaliseerd tot bijv. 4. Het gevolg is dat daarmee is aangetoond dat er een lijn ligt tussen de officiële distributeur en de woekerhandel. Een ander gevolg is dat het nog moeilijker wordt om bij de voorverkoop er tussen te komen, omdat het internetverkeer hierdoor toeneemt. Over deze gang van zaken zijn zelfs al Kamervragen gesteld om dit te voorkomen. Het lijkt me lastig in een land met vrije handel om hier effectief iets aan te doen.

Afgelopen zaterdag was het dan weer zover. Mijn vrouw en ik willen naar U2, die in juli in de ArenA in Amsterdam optreden. De meest populaire band van de wereld zorgt uiteraard ook voor een hectische voorverkoop. Exact om 10 uur ’s ochtends heb ik twee sessie onder twee gebruikersnamen op het internet open staan om de transactie te plaatsen. Om 1 minuut over tien geeft het LiveNations-systeem al aan dat je voor de beste rangen maximaal 1 kaartje kan bestellen. Stopte je zo’n bestelling in je winkelwagen en probeerde je nog een kaartje van dezelfde rang toe te voegen bleek dit niet mogelijk. Een andere rang wel overigens. Het gevolg: aaneengesloten plaatsen voor 2 of meer mensen bestellen is in deze opzet geen optie; zelfs bij staanplaatsen was het maximale aantal te bestellen kaarten 1. Als je na vijftig keer proberen per ongeluk wel de optie kreeg om meer dan één kaartje voor een rang te kunnen bestellen, dan kreeg je een foutmelding bij de verdere afhandeling. Ook de wachtmomenten die men speels had ingebracht in het bestelproces, zorgden er alleen maar voor dat je achteraan bleef staan. Ook telefonisch bestellen bleek onmogelijk: tegen vijfenveertig cent per minuut met een maximum van €22,50 kreek ik te horen: Op dit moment zijn alle lijnen bezet: wij verzoeken uw oproep enige tijd uit te stellen. Uiteindelijk is het ons gelukt om via internet twee dezelfde kaartjes van €80,00 te bemachtigen met plaatsen die redelijk dicht bij elkaar liggen. Te gek voor woorden, dat dit zo moet gaan. Via een woekerbureau Tickets4all kan ik dezelfde plaatsen wel aaneengesloten krijgen voor €269,00, zonder wachtrij. Ik ga nooit alleen naar een optreden en is het juist de gezelligheid om samen met vrienden te gaan. Dit systeem werkt hieraan dus niet mee. En ik ben ook niet van plan om bijna €400,00 meer te gaan betalen om tijdens een oorverdovend concert naast mijn partner te gaan zitten, terwijl we alleen blikken kunnen uitwisselen. Gelukkig rijden we samen heen en terug; is er nog iets van gezamenlijke gezelligheid.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

[/vc_column_text]

Beoordeel dit bericht