Hoezo linkse kerk?

Er kan geen gelegenheid voorbijgaan of vanuit diep-rechts komt een sneer richting socialisten dat de zogenaamde linkse kerk aan het koeren is tegen verdere liberalisering. Links wordt verweten telkens een vingertje op te steken als de liberaal weer een voorstel doet om de rol van de samenleving achter te stellen ten opzichte het individu. En om de sneer nog wat dieper in de wond te wrijven spreekt men dan in algemene termen over de linkse kerk. Juist de kerk is een plaats waar links niets mee heeft. In geen enkele politieke overtuiging is de behoefte van scheiding van kerk en staat zo groot als bij de socialisten. En juist waar de liberalen en de aanhangers van de PVV beweren de vrijheid van meningsuiting tot in het extreme door te voeren, inclusief het schofferen van allerlei minderheidsgroepen, proberen ze de socialisten de mond te snoeren door ze allen over één kam te scheren en uit te maken voor moralisten verzameld in de linkse kerk.

De rechtsen vinden dat de media in handen zijn van de linkse kerk. In mijn ogen zou je niet moeten spreken van een links, maar een humaan media-apparaat. De pers moet zoveel mogelijk objectief tegenover de gebeurtenissen in de wereld staan, maar wel kiezen voor de samenleving. Doordat kiezen voor de samenleving zeker niet altijd rijmt met het individuele belang, zien de liberalen de pers als een links bolwerk waarbij de individuele belangen van de burger achtergesteld worden ten opzichte van de samenleving. Het woord “samen” is een F-word binnen de woordenschat van de liberaal. De samenleving voorop stellen kun je links noemen, maar de mens kan nu eenmaal niet slechts als individu functioneren, dus ik noem het humaan.

Het is natuurlijk voor socialisten onverteerbaar dat onze welzijnsstaat beetje voor beetje wordt afgebroken. Waar de zwakken van de samenleving juist hulp nodig hebben om volwaardig in onze maatschappij mee te draaien, kiest rechts Nederland ervoor om de zwakken buiten te sluiten en hun positie te verzwakken. Door antiselectie zijn er zelfs door de regering gedoogden die van mening zijn dat er een deportatie van bepaalde minderheden moet komen: alleen omdat ze anders zijn. En dit om de succesvolle Arische mannen meer asfalt te gunnen, waarop ze met hun PC-karren nog harder mogen scheuren. En dit terwijl in Europa langzaam er een besef komt om verantwoord maatschappelijk om te gaan met onze fossiele brandstoffen, gaan wij juist de uitstoot van kleinstof en CO2 relatief vergroten. Wanneer je bedenkt dat Nederland ergens achteraan in de Europese competitie staat ten aanzien van effectieve milieumaatregelen, zouden wij ons moeten schamen dat zo’n rijk land het met een bedenkelijke 18e positie moet doen en er verder niets aan doet.
Daar waar openbaar vervoer, mits serieus aangepakt, een enorme boost zou geven aan de bereikbaarheid van onze steden en het terugdringen van files en milieuleed, worden plannen hiervan gekort of van tafel gehaald.
Waar door slim gebruik van gascentrales enorme sprongen gemaakt kunnen worden met hoge rendementen voor het verkrijgen van energie, valt rechts terug in de afgesloten discussie rondom kernenergie en wil men ook nieuwe vervuilende kolencentrales gaan inzetten.
Maar ook kunst en cultuur die door de smalende liberalen elitaire linkse hobby’s worden genoemd, moeten lijden onder het juk van de liberalen. Maar als een voetbalclub in gevaar komt, wordt geen overheid een strobreed in de weg gelegd om deze buitenlandse, dubieuze ondernemingen financieel te redden. Tenslotte is voetbal een volkssport, waarbij normaliter geen appèl wordt gedaan op de intellectuele vermogens van zijn volgers. Geef het volk brood en spelen…

De jeugd heeft de toekomst en juist onderwijs zou moeten helpen een slimmere en zelfbewustere maatschappij te vormen, maar juist hierop wordt bezuinigd, terwijl we de kenniseconomie als onze belangrijkste voorsprong zien ten opzichte van de rest van de wereld. Het is duidelijk dat we door achter de dijken te zitten ons blikveld niet aan het verruimen zijn, want links en rechts worden we zelfs door voormalige derde wereldlanden op kennisgebied met enorme snelheden gepasseerd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat kennisintensieve bedrijven ons land de rug toe keren.

Het snijden in de overheid is een gemakkelijke manier om te verbloemen dat je eigenlijk geen uitweg ziet om te kunnen bezuinigen en eigenlijk geen keuzes durft te maken. En in de praktijk blijken deze bezuinigingen ook niet te werken. Door onze complexe regelgeving zijn we genoodzaakt een flink apparaat te hebben om handhaving en naleving te bereiken. Ook al versoepelen we de regels, dan zal het nog jaren duren voordat dit effect heeft. Het werk zal dus toch gedaan moeten worden om niet te vervallen in een bananenkoninkrijk. Ik voorspel u dat hiervan niets terecht komt.

Ten einde raad zal de linkse kerk zijn handen ten hemel slaan en wellicht bidden –tot wie dan ook- dat de huidige machthebbers vergiffenis zal worden geschonken, omdat ze niet weten wat ze doen…

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht