Ja het is alweer 2011. Elk jaar denk ik dat een jaar weer sneller is voorbij gegaan dan het voorgaande en volgens mij is dat ook zo. Ik heb daar een theorie over. Als je erg jong bent dan is de verhouding tussen de tijd die een jaar duurt in verhouding tot de tijd die je geleefd hebt nog behoorlijk groot. Als je bijvoorbeeld tien jaar bent dan is een jaar 10% van je leven en dus een substantieel deel. Bovendien heb je in het begin van je leven ook nog niet zoveel meegemaakt en zijn veel zaken nieuw of zijn het eerste ervaringen. Die eerste ervaringen maken ook veel meer indruk dan wanneer je al veel dingen hebt meegemaakt. Ben je vijftig of ouder –zoals ik- dan is een jaar niet eens 2% van je leven en heb je dus hoe dan ook van je leven veel meer herinneringen opgeslagen dan die van het afgelopen jaar. De spanning van het leven loopt ook af, omdat je niet veel nieuwe ervaringen ondergaat. Veel dingen heb je al een keer eerder of meerdere keren gedaan of ondergaan.
Door de bagage van het leven zijn daarom de meeste actuele gebeurtenissen veel minder verrassend dan toen je nog jong en aan het ontdekken was.Zeker als het leven zich voortsleept zonder bijzondere gebeurtenissen vliegen gek genoeg de dagen voorbij. Het ritme van opstaan, werken, eten, ontspannen en slapen gaat ritmisch aan je voorbij zonder besef van tijd.Is dit erg? Ja en nee. Soms ben ik wel jaloers op mensen met een spannend leven, maar bijna tegelijkertijd ben ik blij dat mijn leven zich niet al te hectisch verloopt. Het leven waarin je privé spanningen gaat opzoeken -of je laat overkomen- is ook wel dodelijk vermoeiend. En is het de moeite waard om dit toe te staan? En levert het iets op? Als je echt ontevreden bent over je huidige leven, kan ik me wel voorstellen dat je onrustig wordt. En wanneer ben je tevreden en wat is dat nu dat tevreden gevoel? In mijn wereld waarbij ik een balans tussen mijn hart en mijn hoofd probeer te houden, stel ik veel in het werk de onrust bij ontevredenheid in de kiem te smoren. Dat lukt zeker niet altijd. Bij aanhoudende spanningen binnen werk of privé zou ik ook er weleens tussenuit willen springen en de spanning gaan opzoeken. Komt de ratio weer boven, dan besef je al gauw genoeg dat dit maar even gaat werken. Dat hoeft niet te betekenen dat het leven een sleur zou moeten worden. Maar, als je alleen je verstand laat spreken ontwijk je bijna elk risico. Dus dan is de balans ver te zoeken. Soms moet je toch gewoon gekke of nieuwe dingen gaan doen of meemaken om ook je rationele grenzen te verleggen. Dat wordt dan ook een belangrijk voornemen voor dit jaar. Dit jaar ga ik een aantal nieuwe ervaringen opdoen! Wat, dat weet ik niet, maar het moet voorkomen dat mijn leven een sleur wordt en zomaar voorbij gaat. Ik moet aan het einde van 2011 kunnen zeggen dat het een onvergetelijk jaar is geworden. Dat wordt nog een hele klus, want ik heb al vele jaren gehad, waarvan ik zeker niet elk jaar nog even scherp in het geheugen heb.Dus: eerst maar zorgen dat ik genoeg energie heb om dit zowaar waar te kunnen maken. Kom ik toch weer uit op de normale voornemens zoals: afvallen, meer sporten en sociaal attent blijven. Tja, het leven is zelfs als je het spannender wil maken niet veel anders dan anders.