Ik heb er nog niets over gezegd, maar mijn irritatie is mateloos. Rechts Nederland krijgt haar speeltje: We mogen op sommige snelwegen 130 kilometer per uur rijden. Binnenkort ga ik naar Terschelling en ik ga het gelijk uitproberen! Mooi niet dus. Terwijl de gemeenschap zucht onder torenhoge benzineprijzen, grote hoeveelheden fijnstof en CO2 wordt deze eerste echt zichtbare daad van het kabinet uitgevoerd. En wie heeft er plezier van? De gewone burger die ’s ochtends naar zijn werk gaat zit meestal maar enkele tientallen kilometers in de auto. Bovendien mag hij dan al blij zijn dat hij 50 gemiddeld kunt halen.
Ons wegenlandschap is er nu niet bepaald op gemaakt om in korte termijn miljoenen forensen van A naar B te brengen. En het is ook nogal een beetje kostbaar om voor 2 a 3 uur gebruik per dag de gehele infrastructuur op zijn kop te zetten en alle wegen te gaan verbreden. Ik ben ook weleens met de auto op weg ’s morgens en moet dan in Zeist of Apeldoorn zijn, als ik niet naar Tilburg moet. Ik pak dan de auto, omdat -zelfs met file- ik langer onderweg ben met het openbaar vervoer. Zeist ligt net achter Utrecht en daar doe je met de auto, buiten de spits, ruim 50 minuten over. In de spits echter kan dit oplopen tot ruim 2 uur. Dan zou je met een bromfiets, zonder snelheidsovertreding- er in principe eerder kunnen zijn (gezien de afstand).
En dan mogen we nu 130 gaan rijden. Alle meetbare nadelen, zoals zwaardere milieubelasting, ongelukskansen, hogere uitstootwaardes van CO2 en fijnstof ten spijt, vinden VVD, PVV met gedoogsteun van CDA dat dit maar eens moest gebeuren. De bezwaren, gevoed door de linkse hobby: Milieu, worden door de regering gebagatelliseerd. In dit land moet gewerkt worden en daardoor doorgekacheld. Maar wie rijden er nu precies op die wegen? In veel gevallen gaat het buiten de spits om vracht- en bestelwagens, vertegenwoordigers en middel- en hoger management. Vaak zie je deze laatste groep rondrijden in een auto van het premium segment, zich al weinig aantrekkend van de huidige 120 kilometer norm. Hun illegale gedrag wordt met deze maatregel min of meer gelegaliseerd; wat vervolgens weer betekent dat de eigen norm wordt opgetrokken. (Reden ze eerst 130, nu wellicht 140). En dat kan ook, want we komen er nu pas achter dat er pas sprake is van een te beboeten snelheidsovertreding als je sneller dan 139 km per uur rijdt. Dat komt door de marges die worden toegepast die procentueel zijn vastgesteld. Het verschil tussen de snelheid van een vrachtwagen (die standaard ook 10 kilometer te hard rijdt) en een personenauto is dan van 37 kilometer (120 kilometer plus de marge = 127–80+10) naar 49 kilometer gegaan: kortom een verschil van 30 %! Doordat het verschil tussen de snelheid van vrachtwagens en personenwagens substantieel toeneemt, stijgt ook de kans op ongevallen daarmee. Daar hoef je niet voor op de verkeersuniversiteit te hebben gezeten om dat te kunnen beredeneren. Men wil nu de marges voor beboeting gaan verkleinen omdat het dit ongewenst effect heeft. Het gevolg van deze margeverkleining is dat er meer snelheidsovertredingen zullen worden geconstateerd –ook bij andere snelheidslimieten-, waardoor er meer boetes en dus irritaties bij automobilisten zullen volgen.
Het sneller mogen rijden is bovendien een maatregel waar voornamelijk de bovenlaag in onze maatschappij “plezier” van beleeft die met geen stok het openbaar vervoer in te drijven is. Om deze verhoging te bereiken moet je volgens mij de verkeerswet aanpassen en zul je ook sommige verkeersborden en zo moeten wijzigen. Dat kost ook nog eens een flinke duit.
Vreemd genoeg neemt een ander Europees land: Spanje, juist de beslissing de maximum snelheid van 120 naar 110 te gaan verlagen, juist vanwege de torenhoge benzinekosten, die bij ons nu al €1,72 zijn. Ik doe het niet graag, maar dat is omgerekend naar de oude Nederlandse gulden ƒ 3,79. Historisch hoog! Onze wet heeft, net als in Spanje, de mogelijkheid om bij oliecrisis de maximum snelheid te verlagen. Dat lijkt me een goed plan. Wij ook naar de 110! Net als Spanje zijn we ook afhankelijk van olie en iedereen weet dat de olie eens op is. Door deze schaarste zou je nooit het verbruik moeten gaan stimuleren. Dat is geen linkse hobby, maar een rechtse wet: door schaarste verhoogt de prijs namelijk vanzelf. Wellicht dat onze regering zo een melkkoe schept en minder impopulaire maatregelen hoeft te treffen als de accijnzen en boetes stijgen. En zo worden we weer eens gestraft door onze regering. Dank je wel, mevrouw Schultz van Haegen.