Slechte 1 april grap?

Gisteren bereikte ons het bericht uit het gemeentehuis dat het college van Dongen uit de burgemeester plus vier wethouders blijft bestaan. In mijn vorige column had ik de overgebleven wethouders al gefeliciteerd met hun loonsverhoging, maar het blijkt dat ze over weinig ambitie beschikken en hun parttime baantje willen handhaven en dat ik voor de muziek uit toeterde. Dat wil zeggen dat men nu op zoek gaat naar een vierde wethouder.

Ik dacht eerst nog dat het om een slechte 1 aprilgrap ging, maar nee: het is serieus. Het college geeft er de voorkeur aan om het mes te zetten in het ambtenarencorps, maar het bestuur op volle sterkte te houden. Daarmee worden de kosten van het bestuur alleen maar hoger, want naast het zoeken en uiteindelijk betalen van de vierde wethouder zal er ook een wachtgeldregeling gefinancierd moeten worden voor de aftredende wethouder. Hier lag een bezuiniging voor het oprapen. Verder is blijkbaar binnen het college niemand geïnteresseerd in de lastige – zachte- portefeuille van Roovers, waaronder de WMO. In mijn optiek is dit de portefeuille waar de grootste en lastigste klappen gaan vallen als het om bezuinigen gaat. Dat gaan de burgers voelen. Dan is het natuurlijk wel handig daar niet directe politieke verantwoordelijkheid voor te hoeven nemen. Het is net als bij crisismanagement: je huurt iemand in om de zaak recht te zetten, waarbij er veel schade wordt aangericht aan de bestaande organisatie. Na de crisis vertrekt de crisismanager, die als schuldige wordt aangewezen voor al dat leed. Daarmee blijft dan de rest van de organisatie min of meer uit de wind voor de consequenties.

En dan hebben we de discussie over de kerntaken nog niet gehad. Ik ga ervan uit dat het kerntakendebat als gevolg heeft dat de gemeente minder taken gaat uitvoeren. Het is tenslotte een bezuinigingsmaatregel. Dan wordt ook het aandachtsgebied van elke wethouder zeker kleiner en zou deze nieuwe situatie juist aangegrepen moeten worden om een gebaar te maken dat ook het bestuur iets kleiner kan. Zeker ook omdat de truc met de vier 80%-wethouders gekunsteld leek om de politieke verhoudingen in het college te weerspiegelen en niet omdat er werk was voor vier bestuurders. Dit tot grote ergernis van de oppositie, die sowieso al problemen had dat ondanks de 80% regeling de inzet van het bestuur al met 0,2 man werd uitgebreid.

En wat verwacht men van de vierde man? Hij moet bestuurlijke kwaliteiten hebben en affiniteit met de portefeuille, die René Roovers beheerde. Daarmee komt er dus geen herschikking van de portefeuilles. De politieke voorkeur van de kandidaat-wethouder doet er niet ter zake. Zou dit wel een issue zijn dan wordt het weer touwtrekken welke partij dan de kandidaat moet leveren. Daar brandt het college zich liever niet aan. Men gaat voor kwaliteit. Aan de slag dus om iemand te vinden die aan dit profiel voldoet en op zoek is naar een parttime baan, die zeker weet dat hij of zij na drie jaar kan vertrekken. Dit klinkt als een rechtstreekse uitnodiging voor oud-bestuurders, die nu in de VUT zitten of al gepensioneerd zijn. Een jonge man of vrouw met ambitie zal deze mogelijke baan naast zich neer leggen, omdat er niets te halen is. Het beheer van een portefeuille waar het mes in wordt gezet, waar je drie jaar tijd krijgt om in te werken, te zaaien en te oogsten in een weerbarstige omgeving en als dank word je werkloos aan het einde van de rit.

Kandidaten kunnen zowel uit Dongen als elders komen. Ik betwijfel of een Dongenaar zich zal branden aan dit baantje. Een wethouder verdient in een gemeente als Dongen zo’n bruto €6.000 euro per maand, dus in Dongen is dat 80% daarvan: € 4.800,–.Daarnaast kan hij ruim 600 euro onkosten maandelijks declareren. Misschien is het toch nog wel iets voor een jonge vrouw met kleine kinderen. Parttime banen zijn immers binnen deze groep erg populair en manlief kan ’s avonds oppassen.
Wettelijk is het toegestaan dat een gemeente als Dongen met net iets meer dan 25.000 inwoners er vier wethouders op na mag houden. Maar gezien de verhoudingsgewijze weinig complexe situatie van ons dorp is gebleken dat we de afgelopen decennia het goed af konden met drie fulltime wethouders. Waarom pakt men nu niet de kans om terug te keren naar drie wethouders. Dat zou ook een gebaar zijn naar de Dongense bevolking, die de komende tijd ook tering naar de nering zal moeten zetten.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht