De gemeente Dongen leverde vanwege haar verplichtingen het financieel jaarverslag op over 2010. Het zijn moeilijke jaren. Zware bezuinigingen zijn nodig om de eindjes nog aan elkaar te kunnen knopen. De gemeente moet zich daarbij achter de oren krabben om vast te stellen welke kerntaken ze nu eigenlijk heeft. Aan historische dwalingen kan men geen geld meer uitdelen: het moet duidelijk zijn dat de gemeente alleen een taak heeft met betrekking tot de uitgaven als het algemeen belang wordt gediend, dat moge duidelijk zijn.
Dus als de verenigingen en stichtingen al tien jaar door de gemeente aan het lijntje worden gehouden als het gaat om huisvesting in een multifunctioneel centrum, is het in de ogen van het huidige college volstrekt logisch dat de verenigingen nu maar zelf naar een geschikt onderkomen moeten gaan zoeken. Ja, in Dongen doen we dingen samen. Huisvesting voor de talrijke verenigingen is geen kerntaak; dat zoeken de zelfstandige rechtspersonen zelf maar uit. Wat denken die verenigingen en stichtingen wel? Dat de gemeente Dongen Sinterklaas is? Bovendien maakt het de discussie veel simpeler door het probleem van het bordje af te schuiven en bezorgt het bovendien veel minder werk. Dus verenigingen: niet zeuren. Huisvesting? Daar gaan we niet over.
De kerntaken. Daar gaat het wel over. Ook de gemeente denkt aan voordeel door synergie en schaalvergroting. Synergie kan bij een gemeente alleen worden bereikt door samen te werken met andere bestuursorganen, meestal de omliggende gemeenten. Zo is onlangs met groot enthousiasme de samenwerking met de gemeente Tilburg aangekondigd op ICT-terrein. ICT, daar hebben we in Dongen geen verstand van. Je ziet natuurlijk niet alles als burger, maar kijk bijvoorbeeld naar de website en het blijkt dat dit geen paradepaardje is. Een schermindeling en –gebruik uit de vorige eeuw en als je dan eens een willekeurig testje wil doen dan geeft het ding niet thuis. Ik wilde via het WOZ-portaal als huiseigenaar wel eens weten hoe de WOZ-waarde van mijn koophuis is bepaald. Dat kun je opvragen volgens onze Dongense site. Geen DigID invoeren, maar je burger servicenummer, geboortedatum, postcode en huisnummer en dan krijg je inzage. Waar heb je die DigID eigenlijk voor, vraag je je dan af? Maar OK. De gemeente vindt met deze gegevens de privacy voldoende geborgd, al heb ik daar zo mijn twijfels over. Maar wat schetst mijn verbazing: Verboden toegang! Ik weet dat een deel van het huis van de bank is, maar ik verwachte toch informatie en zeker geen blokkade: rommel dus.
En wil je bijvoorbeeld het vergaderschema opzoeken van onze gemeenteraad, het centrum van de democratie, dan vind je een vorig jaar getypt dwars geprint spreadsheetje, waar niets van deugt: dus ook de inhoud wordt niet goed bijgehouden. Wellicht snappen ze dit in Tilburg beter.
Maar ICT is zo ongeveer de gehele bedrijfsvoering van de gemeente: alles zit in bestanden, moet geautoriseerd benaderd worden, vraagt om hoge kwaliteit en beschikbaarheid en je voert er je beleid mee uit. Echte synergievoordelen bereik je pas werkelijk als je niet alleen het beheer van ICT deelt met andere partijen, maar vooral ook eenduidige processen uitvoert en dezelfde producten en diensten kent. Met het echt willen behalen van die voordelen moet je dus je beleid gaan aanpassen. Dat wil zeggen dat de gemeente Tilburg -na annexatie van het IT-landschap- voortdurend aan Dongen zaken zal gaan voorleggen om de bedrijfsvoering te verbeteren zodat Dongen voordeliger uit zal zijn. Door de constante bezuinigingsdruk zal Dongen daarvoor zeker zwichten, want dat het allemaal voordeliger moest worden was toch de bedoeling, toch? Daarmee heeft Tilburg dus een paard van Troje binnen gereden. Voor Dongen het weet zijn de Dongense processen, diensten en producten gelijk aan die van Tilburg. De gemeente Dongen zal op dit moment moord en brand schreeuwen dat dit zeker niet zal gaan gebeuren, maar toevallig weet ik wel het e.e.a. over implementaties van megalomane ICT-trajecten en ik voorspel je: de gemeente gaat langzaam maar zeker haar zelfstandigheid hierdoor verliezen. Je ziet Tilburg al letterlijk dichterbij komen als je alle bouwwerken ziet ten oosten van ons nu nog onafhankelijke dorp. Maar wen er al vast maar aan: Dongen als lommerrijke Tilburgse wijk achter de Vossenberg en de Reeshof.
Terug naar het jaarverslag. Het meest frappante is nog wel dat bij de verantwoording van de financiën over 2010 er een overschot bleek te zijn van bijna ¾ miljoen, terwijl men nu als een idioot de begroting voor 2012 naar beneden wil bijstellen, vanwege onheilsdreiging uit Den Haag. Waarom zo moeilijk doen als we niets doen en dus geld overhouden? Het antwoord is simpel. Eigenlijk is het overschot ongeveer het bedrag waarvoor in Dongen wel plannen waren in 2010, maar die gewoon vooruit zijn geschoven, zodat ze niet op het resultaat van 2010 drukken. Dat klinkt niet goed. Dat verraadt een gebrek aan daadkracht en initiatief. We zijn gewoon lui. En met zo’n houding liggen er altijd kapers op de loer. Maar Dongen bij Tilburg : na nie, nôt nie, als het aan mij ligt, maar dan moet men hier in Dongen wel wakker worden en iets gaan doen.