4 en 5 mei

Op 4 mei herdachten we de doden en op 5 mei vierden we Bevrijdingsdag. Deze laatste dag is ooit ingesteld om de bevrijding van de Duitsers in mei 1945 te herdenken. Aanvankelijk een euforische feestdag omdat we van de moffen af waren, maar in de loop van de tijd kreeg deze feestdag een heel andere lading. Voornamelijk omdat de mensen die destijds bij dat oorlogsgeweld betrokken waren ons inmiddels zowat allemaal zijn ontvallen. En vooral ook omdat de moffen geen moffen meer zijn, maar gerespecteerde buren, waar we eigenlijk onze huidige welvaart aan te danken hebben. Ook voor de Duitsers worden wonden open gereten als er weer een idiote rechtbank in Nederland vindt dat de burgemeester van een gehucht niet langs de gevallen Duitsers mag lopen tijdens dodenherdenking.

Wrijf het er maar in dat deze gevallenen slecht waren. Ze hadden waarschijnlijk, net als bij ons, geen enkele keus. Het systeem riep ze op om een taak uit te voeren voor het land. En velen kwamen niet meer terug en bleven gesneuveld achter nabij het slagveld. Het hypocriete van een oorlog. De winnaars zijn de goede en de verliezers de kwaaie. Oorlogsmisdaden aan de goede kant worden vergoeilijkt of historisch vergeten en voor de vijand staan oorlogstribunalen te wachten om alle oorlogshandelingen te fileren om te bepalen of er geen misdaden zijn gepleegd. Oorlog = Misdaad. De vijandelijke kopstukken krijgen straffen en de winnaars blijven buiten schot, terwijl het net zulke schoften zijn.

De etnisch getroffen slachtoffergroepen van de 2e wereldoorlog voelden zich gekrenkt omdat de burgemeester van Vorden langs die arme Duitse soldaten wilde lopen en schakelde de rechter in om dit te verhinderen. En de burgemeester wilde slechts een gebaar maken ten aanzien van de zinloosheid van de oorlog. Vergeet ook niet dat ook voor de meeste Duitsers het einde van de 2e wereldoorlog een bevrijding was. Om dan zo’n verzoenende actie van deze burgemeester af te straffen omdat dit de etnische slachtoffergroepen zou krenken, betekent dat vergeven blijkbaar daar niet in het woordenboek voorkomt. Het wakkert juist haat aan om een rechter hier achter zien te krijgen. Waarom?

Ook in Duitsland zijn er nauwelijks nog mensen in leven die bewust deze oorlog hebben meegemaakt en alle nakomelingen zijn met dit schuldgevoel –dit nooit meer- opgegroeid; dus waarom blijven we deze tweestrijd koesteren? Dat de jongeman ,die een gedicht over zijn gevallen oudoom op wilde zeggen tijdens de dodenherdenking, geen toestemming kreeg omdat de oom de verkeerde kant had gekozen tijdens de oorlog; belachelijk. Laten we dit punt van het verleden rusten. Het is bijna ¾ eeuw geleden gebeurd; de tijd heelt alle wonden. En laten we op 4 mei de doden herdenken die in alle oorlogen en missies zijn gevallen, want elke dode is er één te veel. Bij die zinloosheid mogen we best wel eens blijven stilstaan.

En dat brengt ons de volgende dag bij Bevrijdingsdag. Een dag die eens in de vijf jaar officieel wordt gevierd -krenten die we zijn-, maar ook zijn oorspronkelijke lading aan het verliezen is. Het is belangrijk om onze vrijheid te vieren; blij te zijn dat we in een tolerant land leven, we mogen zeggen wat we willen en ons mogen organiseren in een democratie om een mening te laten horen. Dat is een zeer belangrijk voorrecht. En dat we dit verbinden met de datum 5 mei is, omdat vanaf deze datum in 1945 dit weer geldt. We moeten dit dus niet zien als dat we van de Duitsers af waren, maar dat we echt vrij zijn. Voor hetzelfde geld raak je namelijk ook in ons eigen land je vrijheid kwijt. En is dit misschien al niet sluipend weer aan het gebeuren? We moeten ons vanaf nul identificeren, we worden dagelijks gespot op duizenden camera’s, de mannetjes met een V op hun borst zijn alom in de buurt, allerlei systemen worden gekoppeld en de regeldruk wordt hoger en hoger. Hoe vrij zijn we eigenlijk nog ? In onze sociale media-activiteiten voelen we ons vrij en zijn we heel actief en openhartig, maar wat gebeurt er met de data? Big brother is watching you en grijpt ook nogal eens in, terwijl je jezelf daar nauwelijks bewust van bent. In die zin wordt de vrijheid hoe langer hoe meer beknot. Blijf dus nadenken wat vrijheid echt voor je betekent. Om hier één dag per jaar bewust bij stil te staan is voor iedereen een must. Elk jaar vrij dus op 5 mei!

{mp3remote}http:/

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht