Normaal kijk ik altijd naar het nieuws van 8 uur. Donderdag was het ook weer zover. Tot mijn verbazing kwam er om acht uur een tekst in beeld, waarvan ik me uit vroeger tijden nog kan herinneren dat het wat meer voorkwam: “Even geduld a.u.b.” stond er. Vroeger betekende dat dat er een band was gebroken of een apparaat niet wilde starten, maar anno 2015, waarbij bijna alle apparaten camera’s en projectoren zijn, is dit wel een heel vreemde tekst. Er stond ook nog een tekst onder : “i.v.m. omstandigheden is er op dit moment geen journaal mogelijk”.
Als kijker naar de rampenzender wil je dan natuurlijk meteen weten wat die omstandigheden zijn. Dat duurde even voordat dat duidelijk was. Al gauw kwamen er via andere kanalen berichten binnen dat er een gewapende man het mediapark was binnengedrongen en zendtijd eiste van het 8 uur journaal. Toen overigens dat bericht naar buiten kwam was de man al overmeesterd. Opmerkelijk was dat pas na ruim een uur het bord weg ging en er eindeloos herhalingen werden werd getoond van een slungelige jongeman met een pak en stropdas, die achteloos een eng uitziend pistool op zijn rug droeg en in een zeer rustig gesprek met een koele bewaker probeerde voor elkaar te krijgen dat hij zijn verklaring kon doen op de nationale TV. Daar kwam niets van terecht. Een paar tellen later kwamen een aantal politiemannetjes in beeld met getrokken wapens waarbij de adrenaline uit de oren van de dienders spoot. Met groot vertoon werd de slungel, die direct het nepwapen had laten vallen, afgevoerd. Klaar zou je zeggen: verder met het nieuws of met de avondprogrammering. Nee, dat bleek niet het geval. Nog tot laat werd er geschakeld met een noodstudio in Den Haag en inmiddels werd ook duidelijk dat de binnendringer een gesjeesde student was, die volgens mij alleen uit was op aandacht.
Waarom duurde het nu zo lang voordat de uitzendingen weer op een normale manier werden hervat. De jongeman had verteld dat er meer mensen betrokken waren en dat er bommen in het gebouw zouden zijn geplaatst. De politie moest het hele gebouw uitkammen, voordat ze het sein “veilig” gaven. Ook het plaatsen van bommen bleek allemaal verzonnen, maar Tarik Z. had zijn “15 minutes of fame” inmiddels gehad.
En na zo’n incident gaat iedereen nadenken. Hoe kan dit gebeuren? Het mediapark in Hilversum is een plek waar het een komen en gaan is van journalisten, gasten, technici etc. Er zit niemand te wachten om er een bunker van te maken. En wellicht moet zoiets als afgelopen donderdag ook een keer gebeuren om over de veiligheid ter plekke na te denken. De vraag is of je er iets aan kan doen als er iemand met een pistool voor je neus staat. Mijn complimenten voor de onderkoelde bewaker, die exact de goede dingen deed, maar niet kon vermijden dat de indringer toch binnen kon komen. Wat je dan ziet is dat de volgende dag er ineens tijdelijke veiligheidsmaatregelen worden getroffen. Het lijkt een soort plaatsvervangende schaamte dat men dit niet eerder heeft gedaan. Want de kans dat een dag na zo’n incident exact hetzelfde gaat gebeuren is kleiner dan nihil. Mensen hebben echter de neiging om na verloop van tijd zaken als beveiliging nonchalanter op te gaan vatten als het blijkt dat er eigenlijk nooit iets gebeurt. Beveiliging is immers best duur en belemmert vaak een soepele doorgang. Dus net na een gebeurtenis worden alle protocollen aangescherpt en na een paar jaar is alles weer verslapt. Tijd heelt alle wonden.
Een ander probleem is dat de uitzending niet vanaf een andere plaats direct heeft kunnen plaats vinden. Blijkbaar zijn alle studio’s rondom het journaal in één gebouw geconcentreerd. Ik kan me voorstellen dat elders op het mediapark een noodstudio zou zijn ingericht, van waarnaar kan worden overgeschakeld als er in het hoofdgebouw iets mis is. Blijkbaar niet aan gedacht, maar onze brombeerminister Opstelten was not amused dat de rampenzender zolang op “zwart” bleef.
Kortom, iedereen staat weer op scherp. De vraag is of we het nog eens meemaken dat het 8 uur journaal dat zestig jaar lang dagelijks onze huiskamer binnen is gekomen niet wordt uitgezonden.
De kans acht ik zeer klein, maar je weet het nooit.