Deze week las ik in de krant een heel stuk over partydrugs. Dat zijn middelen met verschillende uitwerkingen. Dat loopt uit van loom zijn tot zonder-problemen-een-hele-nacht-door-kunnen-feesten. Het aan de man brengen is een florerende handel. Het blijkt voor de klanten ook niet moeilijk om aan de middelen te komen. Vooral dance-events zijn plekken waar deze drugs worden gebruikt. De meeste feestgangers hebben dan al vaak vooraf aan dit spektakel de middelen aangeschaft. Op de terreinen zelf zijn ze nauwelijks te koop. De kans dat een handelaar wordt gesnapt is daar redelijk groot en dat drijft de prijs op. We blijven Hollanders nietwaar.
In de partydrugs-schappen ligt elke maand wel iets nieuws. Omdat blijkbaar men geen grip krijgt op de productie, ontwikkelen de drugsproducenten vrolijk door. In veel gevallen worden ze hier in het zuiden van Nederland geproduceerd. Dat is wel duidelijk, want de begroting van staatsbosbeheer gaat zowat geheel op aan het ontruimen van de bossen van afval van de productie van synthetische drugs. Er is een flinke afzetmarkt. De prijzen van de drugs kunnen hoog zijn, maar sommige zijn goedkoop, waardoor ze voor een grote groep bereikbaar zijn. Veelal zien ze eruit als een soort snoepjes en ogen onschuldig. Als de drugs worden onderzocht door de autoriteiten blijken ze bijna allemaal te vallen onder “harddrugs”, de variant die (mogelijk) verslavend is en je lichaam of geest kan aantasten op langere termijn.
Veel gebruikers –vooral jongeren- zien weinig kwaad in deze snoepjes. Hoewel men tracht de jongeren goed voor te lichten hierover, zie je aan de buitenkant van zo’n pilletje niet wat het met je gaat doen. Bij alcohol, om een vergelijking te maken met die andere harddrug, is dat wel duidelijk. Haast iedereen weet het verschil tussen bier en whisky en, hoewel ook verslavend, kan de buitenwereld bij drank beter in de gaten houden wat er gebeurt. De effecten van alcohol zijn ook beter voorspelbaar dan bij partydrugs. Het verraderlijke van partydrugs is, dat je mensen kunt brengen in een bepaalde stemming, zodat misbruik van je gemaakt zou kunnen worden. Ook kun je helemaal “out” gaan of in een psychose raken.
De vraag rijst bij mij: waarom gebruikt men deze partydrugs? Ook in mijn jeugd waren er al drugs, voornamelijk hash en wiet, waarvan je loom werd. Harddrugs als XTC, heroïne en cocaïne waren ook wel verkrijgbaar, maar dat waren kostbare drugs, en alleen bereikbaar voor losers of rijke bekende BN-ers. Dance-events gaan erg lang door, waarbij de energie van een normaal mens al na een paar uur op raakt. Men wil toch verder feesten en in een bepaalde roes verkeren en daarvoor zijn er de partydrugs. Die helpen jou de nacht door. Door sociale druk gaan veel jongeren niet na twee uur springen naar huis, maar kopen een pilletje van een tientje en daarmee kunnen ze de hele nacht verder. Het lijkt normaal geworden te zijn.
De meeste gebruikers weten –door voorlichting- dat men niet te gek moet doen met deze drugs en hebben daar dan –in hun ogen- geen schadelijke gevolgen van. Onder het motto: alles met mate beperkt men zich tot één variant en men denkt dat het dan niet zo erg is, En waarschijnlijk zal dit ook in hun eigen situatie ook wel zo zijn.
Maar men vergeet daarbij dat achter het produceren van deze snoepjes zware criminele organisaties schuil gaan, die meedogenloos elkaar beconcurreren en waarvan we regelmatig in het nieuws de gevolgen van zien. Afrekeningen in het criminele circuit, noemen we dit. Deze organisaties vervuilen onze samenleving, maken misbruik van de goedgelovigheid van verhuurders van panden, tappen vaak illegaal energie af en vaak ontstaat er serieus brandgevaar. Daarbij worden de opbrengsten met schimmige methodes witgewassen, waarbij ook de bovenwereld betrokken raakt.
Nu is er een lijst met verboden middelen. Daarmee blijven nieuwkomers – met mogelijk verschrikkelijke effecten- buiten schot. Met het naken van een witte lijst schept men de indruk dat de middelen die daarop staan legaal zijn. Deze witte lijst geeft echter alleen aan dat de middelen zuiver zijn en geen vervelende bijwerkingen hebben.
Nederland is zowel groot in de partyscene als in de drugsscene. De manier hoe wij grote feesten organiseren zorgt ervoor dat de verleiding om partydrugs te gebruiken erg groot is. Wellicht moeten we daar iets aan doen.
Legaliseren is onmogelijk. Als deze middelen legaal verkrijgbaar zijn zullen ze nog meer gebruikt gaan worden. En wie bepaalt of je een partydrug wel of niet mag gebruiken? Onbegonnen werk. Daarmee sturen we af op een apocalypse. Als iedereen continu onder invloed is, komt er van de gemeenschap weinig terecht. Voorlichting is het enige waarmee we iets kunnen bereiken. Slaapverwekkend zult u denken. Maar daar hebben we een pilletje voor.