In het voorjaar 2015 belde Paul de Jong me op met de vraag of ik zin had mee te doen om een radio-uitzending te maken rondom de Dongense Dorpsquiz, die op 3 oktober zou plaatsvinden. Paul barstte al gelijk van de ideeën. We zouden een soort radio-uitzending maken zoals we vroeger bij Radio 0162 deden en bijvoorbeeld live met een camper langs de teams rijden en vragen hoe het ging. Live interviews maken etc. Ho, stop(!) was mijn antwoord. “Vergeet jij niet iets?” Er klonk nog een klein protest van Paul, maar al snel werd duidelijk dat dit technisch wel een zeer stevige uitdaging zou worden.
Als je professioneel aan de slag kunt is het zo geregeld, maar wij zijn amateurs en hebben niet de mogelijkheden, zoals geavanceerde hardware op de plank liggen, om zo maar een live-uitzending te maken, die door de pakweg 1000 deelnemers -zoals later bleek- kan worden beluisterd. Radio 0162, waar we samen in het verleden een programma deden was in 2007 al gestopt met uitzenden en de apparatuur -als die anno 2015 nog zou werken- was van de hand gedaan. We besloten al snel ons team te versterken met Adriaan, mijn zwager, die ook onze vaste technicus uit de radiotijd was. We hebben een aantal keren met elkaar vergaderd over hoe en wat en kwamen tot de conclusie dat, als we dit wilden doen, via internet zouden moeten gaan uitzenden. We hebben wat opties overwogen, maar kwamen uit op YouTube, het populaire videokanaal. Bijkomend voordeel was dat we dan ook beelden konden laten zien. We hadden dus twee opdrachten: maak een mooie uitzending en zorg voor content hiervoor en –ook wel net zo gemakkelijk- zorg ervoor dat 1000 mensen deze uitzending kunnen volgen. Adriaan en ik kwamen er al snel achter na wat testjes, dat het allemaal niet zo gemakkelijk ging. Dus we schakelde mijn jeugdvriend Jan in, die ervaring heeft met zijn SciTechTalkradio op het internet. Jan is iemand die zich graag vastbijt in technische uitdagingen en hij ging aan de slag om de uitzending technisch mogelijk te maken. Mijn vorige computer werd hiervoor opgeofferd en voorzien van hard- en software. Jan heeft alles ingericht en uitgebreid getest. Er was wel wat gedoe met YouTube. Onze testuitzending werd gecensureerd op zogenaamde expliciete teksten in liedjes. Het gevolg zou zijn dat het kanaal dan enkele minuten zou kunnen worden onderbroken. Dat was niet de bedoeling. Jan heeft het gehele draaiboek getest en gelukkig bleken er geen problemen meer te zijn. Kat in het bakkie zou je zeggen.
Inmiddels werd duidelijk dat de uitzending zou worden verzorgd vanuit brasserie Winkk aan de Hoge Ham. De Herenkamer in Winkk zou het zenuwcentrum van de avond worden. De lijnen werden getest en al snel werd enkele weken geleden duidelijk, dat de internetsnelheid die daar beschikbaar was, onvoldoende bleek om onze uitzending te kunnen uploaden. Met een ingewikkelde constructie waarbij het internet werd ontsloten vanuit een verbindingskast van Stichting Parkplezier in het Park Villa Vredeoord en een draadloze point-to-point verbinding vanaf De Leest naar Winkk, zou het moeten lukken. Hier bleek gelukkig, nadat de boel aan het internet was gekoppeld, dat er ruim voldoende downloadsnelheid was. Daaruit leidde we af dat de uploadsnelheid ook goed genoeg zou moeten zijn.
Ondertussen werkten Paul, Adriaan en ik verder aan de inhoud van het programma en om 1 uur zaterdagmiddag 3 oktober was het zover: alles werd aangesloten en om 18:30 uur zouden we live in de lucht gaan. Tot half vijf hadden we de tijd om op te bouwen; daarna zouden we gezellig bij Winkk eten met de crew van DDDQ en om half zeven: GO!
Zo gezegd zo gedaan, maar tegen half vijf bleek dat de verbinding niet optimaal was op zijn zachtst uitgedrukt. Met diverse telefoons en tablets werd geprobeerd contact te zoeken met de inmiddels opgezette teststream, maar het werd niets. Continu viel de verbinding weg. Opnieuw de stream opstarten, nogmaals kijken, nogmaals opstarten: het baatte niet. De tijd tikte verder: wat nu?
Als we door zouden blijven modderen zou het niets worden en was onze maandenlange voorbereiding voor niets geweest. Plan B. moest uit de kast komen. En dat was een rigoureus plan. Alles oppakken en verhuizen naar mij thuis, waar we ook al eerder hadden getest. En zo werd in een dik uur de studio verhuisd naar mijn woonkamer. Paul, die technisch oninzetbaar is, verzorgde ondertussen de catering – iets minder luxe dan we bij Winkk zouden krijgen, maar de kroketten en frikandellen met frites smaakten prima. Om kwart over zes waren we klaar en alles werkte: geen gemompel meer van Jan over framedrops en op alle apparaten in ons huis konden we de stream nu volgen. Nog gauw even wat versnaperingen halen en we konden los. Stipt om half zeven waren we in de lucht.
Het draaiboek hielp ons geweldig. Hoe krijg je anders een vijf uur durend programma gevuld? Vanuit de huiskamerstudio belden we de organisatie en een aantal deelnemers om te vragen hoe het er allemaal aan toe ging en lieten dit live in de uitzending horen. Zowel technisch als programmatisch verliep de uitzending perfect.
Af en toe bleek dat de luisteraars nog weleens technische problemen hadden en het soms moeilijk was om ons te horen of überhaupt op het internet te komen. Dat had te maken met de lokale internetcapaciteit. Er waren cafés in Dongen waar diverse teams bij elkaar zaten. Bij het ene café was de WiFi dik in orde en bij het andere café stortte de verbinding door het overmatige gebruik in, waardoor er groepen waren die noodzakelijkerwijs maar weer uit moesten wijken naar de woning van één van de deelnemers.
Zo zie je dat openbare gelegenheden anno 2015 echt zullen moeten investeren in internetverbindingen. Iedereen loopt met een smartphone of tablet op zak en het siert jou als gasten-ontvangend bedrijf dat je aan de digitale behoeftes van je klanten kan voldoen. Dat wordt de komende jaren hoe langer hoe belangrijker om nog populair te blijven.
De avond verliep voor ons als radioteam verder fantastisch. Zover we uit de statistieken konden opmaken heeft bijna elk team ons gevonden. Het was leuk om de betrokkenen te bellen en we hebben zelfs ook nog twee deelnemers aan de deur gehad, die zich afvroegen of wij de “geheime lokatie” waren. Feitelijk hadden ze gelijk, want ook wij wisten twee uur voor de uitzending niet dat we in mijn huiskamer zouden belanden. Na afloop zijn we nog even bij het quiz-inleverpunt Janssen & Janssen geweest, waar de organisatie zich inmiddels had verzameld. Vermoeid, maar tevreden sloten we deze prachtige avond af. Met een blij gevoel dat we in Dongen dingen samen doen.