Uiterlijk Vertoon

Vroeger luisterden we naar de radio. Ik ben helaas van een leeftijd dat we dat thuis nog aanmerkelijk meer deden dan TV kijken. Ergens begin jaren zestig kwam de kijkkast binnen, maar veel te kijken was er niet met één Nederlandse en één Belgische zender, die ook nog eens parttime uitzonden. En alle bewegende beelden waren de eerst tien jaar nog vierkant en zwart-wit.

Bedenk ook nog eens dat onze maatschappij ontstellend verzuild was, betekende dat dat je maximaal een paar uur TV per week bekeek. Vooral nadat de masten van de daken verdwenen en er werd aangesloten op CAI-systemen nam het aantal zenders zienderogen toe. Nog wat later werden de CAI of GAI-inrichtingen ook weer vervangen door kabelaars en internet- en telefoonproviders. Toen werd het aanbod nog gigantischer en ook de kwaliteit steeg fors: vaak niet inhoudelijk, maar wel de beeldkwaliteit. Je zou denken: nu is er echt toch voor iedereen wat wils en dan volgen toch de ontwikkelingen zich snel op. Niemand zit meer te wachten om precies half tien ’s avonds “Chantal gaat slapen” te bekijken. Dat doe je op het moment dat jou het uitkomt. Met “uitzending gemist” of één van de varianten. En er kwamen betaalkanalen en video on demand in hoge kwaliteit. Sowieso aanleiding om je TV smart te maken of om de vijf jaar te vervangen. En nu hebben we dit enorme aanbod en wat gaan we doen? We kijken onze films en ons gekochte aanbod op de laptop, PC of tablet en zelfs via de smartphone. Tsja: één ding is duidelijk: de TV wint het van de radio. Veel radio-uitzendingen zijn nu ook te zien op TV. En de nieuwe concurrent is internet. Met diensten als YouTube en zo worden er miljoenen filmpjes door jan en alleman aangeboden. Vaak amateuristisch, maar er worden ook zeer goede video’s en vlogs -digitale dagboeken- aangeboden. Zelfs bij Dongenhomespot, de website waar deze column verschijnt, zijn de fotoalbums naar de achtergrond verdwenen en zijn de videofilmpjes populair. Dat zal de komende periode niet stoppen. Nieuwe ontwikkelingen zijn om live video te streamen, bijvoorbeeld bij culturele evenementen of sportwedstrijden. En nog fraaier zijn de 360 graden filmpjes die je met een tablet of smartphone in virtuele realiteit op You Tube kan bekijken. Alsof je er zelf bij bent.
Wat ook opvallend is dat er hoe langer hoe meer aandacht komt voor het uiterlijk van mensen. Wellicht al wetend dat men zowat continu gefilmd wordt doffen mensen zich op, of onderscheiden ze zich met speciale kleding of verminkingen zoals botoxsmoelen en tattoos. Want die zijn ongelooflijk populair. Gezien de woordkeuze die ik gebruik voor deze uitdossingen geef ik al aan dat ik geen fan ben. Met dat opdoffen wordt er wel weer een tweedeling gemaakt. Zeker niet iedereen is in staat om zo veel in zichzelf te investeren of heeft gewoon pech dat er niets van te maken valt. Als je dit vergelijkt in mijn jeugd dan was uiterlijk vertoon onbelangrijk. Bijna alle kinderen droegen ongeveer dezelfde kleding – vaak spijkerpakken en militaire jacks en laarzen- en de kapper had een noodlijdend bestaan. Nu zijn er alleen in Dongen al meer dan 40 kappers en kapsalons.
Waar moet dit allemaal heen met dit uiterlijk vertoon. Het leidt vaak wel af om daarmee de werkelijkheid te verbloemen. Is de wereld oppervlakkiger geworden en verbergen we dit onder glitter en glammer? Of vinden we het zo belangrijk om bij een groep te horen, dat we klakkeloos de meute in deze hype volgen? Is het wel een hype, of zullen we altijd achter maskers gaan acteren?

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

Beoordeel dit bericht