Gelukkig zit ik de laatste jaren wat minder in de auto. En zeker voor mijn werk hoef ik minder te reizen. Met de komst van Skype voor bedrijven kun je heel veel zaken vanaf kantoor of thuis doen, waarbij de interactie met je collega’s dan via het scherm verloopt. Handig en het scheelt enorm veel tijd. Op de weg wordt het echter drukker en drukker. De economie is weer aan het opveren en daardoor gaan velen op pad om elkaar live te ontmoeten om de hand te schudden.
Belangrijk, want orders sluiten doe je blijkbaar niet digitaal; not-done. Men zweert bij face-to-face deals als het ergens om draait. En als het ergens om draait zijn er veel belangen bij betrokken: geld, mensen en tijd.
De executives en accountmanagers razen daarom met hun dikke Duitse Audi’s, Mercedessen, BMW’s en soms een verloren Zweed over ’s lands snelwegen van afspraak naar afspraak. De dikke auto’s zijn er bedoeld om enerzijds indruk mee te maken en anderzijds om zo snel en comfortabel mogelijk van A naar B te komen. Je bent belangrijk, dus als je de halve tijd van de dag in de auto zit, dan mag deze best een beetje aangekleed zijn.
Blijkbaar ontwikkelt er van alles in management- en verkooptechnieken, behalve dat er schijnbaar alleen resultaten komen als men elkaar aan kan kijken. We zijn blijkbaar nog zoveel oermensen dat we elkaar daarbij moeten zien, voelen en ruiken. Dus: achter het stuur! Nadeel van dit toenemende verkeersaanbod op de weg is dat we weer in files moeten staan. We zijn inmiddels allen voorzien van een smartphone en zijn onderweg daarom ook nog half aan het werk. Hierop is veel kritiek, want dat leidt de aandacht af waardoor er ongelukken kunnen ontstaan. Omdat we zo multitaskend bezig zijn is een oponthoud in de file de aanleiding om na afloop van zo’n file het gaspedaal maar eens flink in te drukken, om de verloren tijd in te halen. De politie heeft zich als doel gesteld het aantal verkeersdoden en -gewonden te verminderen. Een tijdje zijn de niet-handsfree-bellers de klos geweest en nu zijn de hardrijders weer aan de beurt. Men wil weer meer gaan flitsen.
Persoonlijk begrijp ik er niet veel van waarom de auto’s zo hard kunnen rijden. Afgezien van een paar kilometer asfalt in Duitsland is harder rijden dan 130 km eigenlijk in heel de wereld niet toegestaan. Als een auto pakweg maximaal 150 km per uur zou kunnen rijden, dan zijn snelheidsovertredingen van 200 plus kilometer ook van de baan. Met een auto heb je dus al een potentiele verkeerskiller in handen als je dit stuk techniek loslaat. Ik snap daarom ook niet dat in een wereld waarin we willen verduurzamen niks doen aan het beperken van snelheid van auto’s en daarmee ook vervuiling kunnen terugdringen.
Ik rijd in principe nooit te hard, dat wil zeggen dat ik max. weleens 5-10 kilometer boven de aangegeven maximumsnelheid rijdt, maar dat ismaar zelden en uitsluitend bij een inhaalmanoeuvre.
Rijd ik op een snelweg 120 waar ik 120 mag, dan word ik stelselmatig -elke 10 seconden- ingehaald door zo’n dikke Duitse auto en soms een VW -dat is een kleine, ook Duitse variant die ook vindt dat hij hard mag. Snelheden van 160-180 kilometer per uur schuwen ze daarbij niet. Voor de politie een mooie vangst met hun flitsers. Maar het blijft raar dat we de kat op het spek blijven binden en vervolgens de kat gaan straffen als hij aan het spek komt. Geef de kat geen spek en hij taant er niet naar.
Blijkbaar hebben de handshakers -de executives en acountmanagers-veel lucht en ruimte om zich heen nodig om te kunnen acteren. Dat er grenzen liggen binnen deze ruimtelijke omgeving maakt het lastig , spannend en daagt daarmee uit de grenzen op te zoeken of te verleggen. Het is ook het slag volk dat ook op andere vlakken de grenzen zoekt als het gaat om bijv. belastingen. Integriteit en eerlijkheid zijn in hun ogen lastige begrippen en belemmeren ze in het belangrijkste doel: zelfverrijking.
Daar hoort ook het te hard rijden bij. Met te hard rijden breng je anderen in gevaar en steek je dus een grens over waarbij je jezelf belangrijker acht dan de medemens. Binnen bepaalde politieke partijen komen deze mensen veel voor. Dat zijn niet mijn ideologische vrienden.
Laat de politie daarom ondertussen maar lekker flitsen.