Bucketlist

Als je jong bent heb je vaak heel veel wensen wat je allemaal wil zien en beleven in de rest van je leven. En dan gaat het niet over opleidingen of werk, maar plekken waar je geweest wil zijn of bepaalde gebeurtenissen die je meegemaakt moet hebben. Zo’n verschijnsel wordt het afwerken van je bucketlist genoemd. Deze term bestond in mijn jonge jaren nog niet, maar de ambitie om een aantal dingen in ieder geval te doen of te bezoeken wel. Vaak zijn de zaken op zo’n bucketlist net niet bereikbaar of reëel. Je wil naar de maan of de Noordpool, of met koningin Maxima dineren. De kans dat zoiets gebeurt is onwaarschijnlijk. En zeker naarmate je ouder wordt, zullen de items op je bucketlist veranderen en bereikbaarder worden, anders verdwijnt de bucketlist met jou in het graf.

Zo’n lijstje met wensen is voor veel mensen ook een drijfveer om van het leven iets te maken. Er staan immers zaken op die inspanning van je vragen. Je moet ervoor sparen of trainen en wellicht ook heel veel voor regelen. Een doel om naar uit te kijken. Zo zie je nog weleens in de krant dat een bijna honderdjarige nog met een parachute uit een vliegtuig is gesprongen of vanaf een brug een bungee jump heeft gemaakt. Het zijn ook vaak zaken op zo’n lijstje waar men eigenlijk angst voor heeft.

Zelf heb ik geen echte bucketlist meer. In het verleden wilde ik zowat de hele wereld zien, maar inmiddels ben ik daarvan wel genezen. Als iedereen de halve wereld zou gaan rondreizen alleen voor de kick, dan zouden we in een wel erg milieuonvriendelijke wereld terecht komen. Het is bovendien zo dat naarmate je ouder wordt, je geen behoefte meer hebt aan al te grote inspanningen vanwege je fysieke gesteldheid. Dat verkort de bucketlist ook aanzienlijk.

Als ik naar de dingen kijk die ik nog graag zou willen meemaken, dan zijn het vooral reizen. Vroeger vond ik het heerlijk om lang en ver te gaan terwijl het niet kon en nu het wel kan heb ik daar helemaal niet zoveel zin meer in. Ver en lang betekent ook lang huis en haard verlaten met achter laten van huisdieren, en de dagelijkse bezigheden waaraan je bent gehecht. En dat voor een pittoresk dorp op een onmogelijke plaats in een vaag land. Terwijl via beelden op TV en internet je bijna overal kan binnen kijken zonder gevaar te lopen op rampen, ziektes, ongelukken etc. Vandaar dat we de laatste jaren wel wat vaker op vakantie gaan, maar korter en dichter bij huis. Twee weken is lang genoeg. Ga je naar de andere kant van de wereld, dan is twee weken bijna altijd te kort omdat de reistijd onevenredig lang is en erg vermoeiend, zeker met het overbruggen van vele tijdzones. Daarbij komt dat binnen een cirkel van pakweg 2000 kilometer er nog talrijke plaatsen zijn, die we nog nooit gezien hebben en de moeite van het bekijken waard. Maar staan die op mijn bucketlist? Nee. Vakanties zijn er vooral voor bedoeld om even afstand te nemen van de dagelijkse gang van zaken in een andere omgeving zodat je je zinnen kan verzetten. Soms wil ik dan geprikkeld worden door een goot aanbod van culturele, antropologische of natuurhistorische verscheidenheid, maar soms is de aanwezigheid van niks ook meer als voldoende.

Ik denk dat het lastig is om een bucketlist te maken. Mensen zijn nogal kuddedieren en het risico is dat vele bucketlisten op elkaar gaan lijken. Ongetwijfeld zullen er bij velen grote steden op staan als Berlijn, New York, Londen of Parijs. Maar wat brengt het je nu echt dat het op je bucketlist staat? Vaak zijn niet de bekende eyecatchers het hoogtepunt van een stad, maar juist de achterafgebieden en -wijken waar je een bepaalde sfeer proeft. En dat kun je van tevoren maar moeilijk inschatten.

Duidelijk is wel dat als je niets onderneemt ook je bucketlist lang blijft. En plaats je iets op deze lijst, dan wil dat dus nog niet zeggen dat wanneer je zo’n item hebt vervuld, dit nu echt wel op die lijst thuishoorde. Zijn de toevallige ontmoetingen of belevenissen niet veel meer de zaken die jouw leven verrijken? Een bucketlist geeft je alleen een doel om iets te doen. Maar ga hem alsjeblieft niet afwerken. Het kost je een hoop tijd en geld en uitgerekend de dingen die je echt zou willen beleven loop je mis, omdat je het doodgewoon niet wist. Be yourself.