Politiek liegen, opzwepen en doodzwijgen

Het is schering en inslag. Weer wordt er een pertinente leugen verspreid via het presidentiële twitteraccount van Donald Trump. Dit enige persmedium van de zittende Amerikaanse president heeft als voordeel dat de leugen nooit langer kan zijn dan 280 tekens, al vermoed ik dat Twitter de maximale lengte van de tweed heeft opgerekt van 140 naar 280 tekens om het geëerde staatshoofd een groter podium te geven.
Aanvankelijk viel heel de wereld over de leugens en valse aantijgingen van Trump. Maar al snel kwam er een houding van laissez-fair: de stroom is toch niet tegen te houden. Een enkele journalist wil nog wel eens een statistiekje maken over het aantal leugens, versus berichten met een waarheidsgehalte, maar dit werkt slaapverwekkend. Het is zoals het is. Vreemd genoeg kleven deze leugens niet aan de man, want overal komt hij mee weg.

Geen tanende populariteit. Het zal me niets verbazen dat deze malloot bij de volgende verkiezingen zal worden herkozen. En hoe komt dit? “It’s the economy, stupid!” Deze frase uit de verkiezingsstrijd van Bill Clinton in 1992 zorgt er nu voor dat er geen gevolgen zijn als Trump weer een scheve schaats rijdt. In een ras tempo sloopt Trump alle barrières om de winstgevendheid van Amerikaanse bedrijven te ondermijnen. Daarmee staat Trump op een voetstuk op Wallstreet en wie het geld heeft, bepaalt de vervolgstap. De groei- en winstverwachtingen zijn in de VS fors. De armoede is ook groot in de Verenigde Staten. Meer dan 35 miljoen mensen leven in armoede, wat bijna 13 % van de totale bevolking is. Vreemd genoeg zie je weinig protesten. De mensen zijn murw door de leugens die hun grote roerganger continu uitkraamt. Ze weten niet meer wat ze moeten geloven en het vertrouwen in de politiek is weg. Alle politici en machthebbers worden nu over één kam geschoren en er lijkt een soort berusting te zijn. Ik hoor ook niets meer van de Democraten. Zijn die er nog? Ik ken geen één nieuw democratisch uithangbord in de VS. Het systeem is pervers: de economie groeit, maar de bevolking wordt armer.

In Nederland wordt er wellicht minder gelogen, maar veel doodgezwegen. Pas als er een lek ontstaat grijpt men in. Vooral in de kringen van de vrije jongens van de VVD speelt dit. Het ene schandaal na het andere popt op na een doodzwijgperiode, en ook hier allemaal zonder politieke gevolgen. Blijkbaar vindt de kiezer dit best. Ik zal niet verbaasd zijn als volgend jaar met de provinciale en Europese verkiezingen de VVD weer de grootste politieke partij wordt. Integriteit en vertrouwen zijn formeel zeer belangrijke waarden in zowel de economie als politiek, maar niet meer de waarden waarop wordt afgerekend door de kiezer.

De individuele balans vindt de kiezer blijkbaar belangrijker dan de maatschappelijke. Ik kan het leed van de wereld toch niet op mijn schouders dragen, dus zorg ik dat ik het zelf goed heb. Kies ik dus voor een partij die mijn individuele succes kan vergroten, zolang het goed gaat. En dat die af en toe ook zichzelf verrijkt, neem ik dan op de koop toe.
Maar als we plotseling wel afhankelijk worden van de maatschappij schreeuwt iedereen moord en brand. Hoe kan het toch zijn dat er geen woningen zijn voor ouderen en starters; waarom is die gezondheidszorg zo duur en waarom kunnen mijn kinderen niet eens fatsoenlijk rekenen en taal als ze van de basisscholen komen?
Om deze problemen aan te pakken is geld nodig. En door schimmige achterkamertjesdeals met grote internationals worden belangrijke inkomstenbronnen om de maatschappelijke ellende te financieren afgesneden, zoals met het afschaffen van de dividendbelasting. Welke gewone Nederlander heeft daar nu plezier van? Het ontbreekt aan volledige transparantie waarom zo’n besluit is genomen en alles wordt door onze premier met een vrolijk gezicht weggelachen.

En dan de rel met Wilders nog. Wat denkt de man te bereiken met haat zaaien door de hele fundamentalistische moslimreligieuzen tegen Nederland op te zetten met een belachelijke cartoonwedstrijd? Waarom doen politici dit? Een politicus zou moeten staan voor het hele volk. Hij of zij moet integer zijn en vertrouwen uitstralen. Je zou pas ergens tegen kunnen zijn als een maatregel of voorstel het volk schaadt.

Ik begrijp wel waarom de kiezer in het stemhokje de weg kwijt is. Met leugenaars, opzwepers en doodzwijgers maakt het toch niet uit waarop je stemt. Dan maar stemmen op een partij die de problemen weglacht en het individu -mij- voorop stelt. Kankeren kunnen we altijd nog.

KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN

 

Beoordeel dit bericht