Welkom bij the Plees to be

Blijkbaar is het komkommertijd bij de kranten. Vandaag stond er in BNDeStem een oproep om in maximaal 200 woorden argumenten te benoemen om openbare toiletten wel of niet te gaan promoten. De stelling is: Openbaar toilet op straat geldverspilling. Dit is natuurlijk al een erg suggestieve stelling, terwijl ieder fatsoenlijk mens het toch prettig zou moeten vinden wanneer hij of zij legaal kan plassen in de openbare ruimte.
Waarom zijn er zo weinig openbare toiletten, terwijl alle mensen toch dagelijks enkele keren per dag naar het toilet moeten.

En dan heb ik het nog niet over de 15% van de bevolking die blaas- en darmproblemen of zelfs psychische problemen hebben als ze niet binnen een beloopbare afstand zich kunnen ontlasten. Bij openbare toiletten denkt men vooral aan grote steden waar maar mondjesmaat het aantal publieke toiletten wordt uitgebreid in de uitgaanscentra. De stadsbesturen zitten hier nou niet echt op te wachten. Het zijn stinkende en vieze hokken, waar naast de uitwerpselen ook veel geld in moet worden gestopt. Het enthousiasme blijft getemperd, want als de publieke toiletten vies zijn, dan schiet de bevolking in de klaagstand en wordt de app van BuitenBeter en de sociale media voorzien van een diarree aan gezeik. Natuurlijk kunnen de toiletten zo worden gemaakt dat ze zelfreinigend zijn, maar dan kosten ze een godsvermogen. De gemiddelde uitgaande student geeft zijn geld liever uit aan bier dan aan pis. Dus als het al niet erg simpel en vooral gratis is, wil men nog wel naar zo’n pispyramide uitwijken, waar drie of vier jongens tegelijk kunnen wateren. Nog steeds vette pech voor de meiden. Het plastuitje voor vrouwen dat een jaar of 10 geleden zijn opwachting maakte, bleek vooral in de eenmalige versies ook niet erg vast van vorm, waarmee het nooit het grote succes is worden om ook vrouwen gebruik te kunnen laten maken van de pispyramide. Bovendien zijn die dingen erg duur.
Dus vaak heb je pech als je buiten loopt en op zoek bent naar een openbaar toilet, wat er niet is. Doe je het tegen een muur of boom of achter de bosjes, dan loop je het risico een bekeuring van maar liefst € 130,00 te krijgen als oom agent je betrapt.

De horeca opzadelen met dit probleem was de geijkte oplossing. Die moesten volgens hun gebruikersvergunning meestal toch al toiletten plaatsen, dus als er iemand met x-poten of samengeknepen billen piepend en moeilijk-kijkend van buiten af komt vragen of ze even naar het toilet mag, dan moet je wel een keiharde zijn om dat als kroegbaas te weigeren. Je zou nog kunnen overwegen er iets voor te vragen. Op festivals, waar je geen andere mogelijkheid hebt lopen de kosten voor een toiletbezoek op tot 1,5 euro, waarbij er echt niemand je achterste komt poetsen. Waarom verhoogt men niet de toegangsprijs van het festival met bijv. 2 euro en laat de toegang vrij.
Als er geen horeca is, worden de personeelstoiletten of stationstoiletten ingezet om in de publieke ruimte in deze behoefte te voorzien. Maar vaak met een hoop gezeur en zeker niet voor niets.

Dorpen hebben meestal geen openbaar toilet. Ons dorp toevallig wel. Een weggestopt onooglijk betonnen gebouwtje met twee staanplekken voor mannen. Het is zo oud als Methusalem en verre van schoon, maar heeft alle infrastructurele plannen tot nu toe overleefd.

De belangrijkste reden van het ontbreken van de toiletten zijn de kosten voor onderhoud. Iedereen kijkt naar de overheid bij een publiek toilet.

Een kleine dertig jaar geleden ging ik naar Engeland op vakantie en daar trof ik haast in elk gehucht een fris ruikend openbaar toilet aan. De dorpen hielden onderlinge competities welk dorp de schoonste en mooiste publieke lu had. Dit was een burgerparticipatie-initiatief waar de gemeentes alleen voor de variabele kosten opdraaiden en de dorpelingen het onderhoud dus voor hun rekening namen. Eens per jaar een paar bossen bloemen voor de vrijwilligers en een grote beker en je hebt een keurige toilet voor bijna niets.
In mijn ogen zou elk dorp op zijn minst voor zowel mannen als vrouwen één gratis publieke openbare toilet moeten hebben en ook zorg moeten dragen dat bij grote evenementen er Dixies geplaatst worden. Ik begrijp dat dit niet gratis kan, maar persoonlijk vind ik een halve euro per keer de max.
Mooier zou zijn als de eigen bevolking net als in Engeland voor het onderhoud zou willen zorgen. Helaas zie ik dat nog niet zomaar gebeuren, in deze maatschappij waarbij niemand geen tijd meer voor elkaar heeft of wil besteden.

 

Beoordeel dit bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *